Sevard

Poza błędami komunikacji, S.M.A.R.T. raportuje też wystąpienie błędów Command Timeout. W przypadku pierwszego dysku wartość jest absurdalnie wysoka, trudno mi powiedzieć dlaczego, ale normalne to to nie jest. Jako jednak, że drugi dysk również raportuje te błędy, to najprawdopodobniej jest coś nie tak z zasilaniem dysku. Posprawdzaj miernikiem napięcia jakie podaje zasilacz w spoczynku i pod obciążeniem i podaj je na forum. Zasilacz to Chieftec z serii GPS, tak?

Mi bezpośrednio również nie. Ale parę razy dane mi było naprawiać system, bo ktoś się pomylił przy aktualizacji. Na szczęście tryb awaryjny działał. A gdy używasz jakiegoś bardziej wymagającego programu, jego szybkość działania na tym nie cierpi? :> Akurat bardziej bym się obawiał wirusów typu Virtumonde (Vundo), które bardziej mieszają w systemie. W przypadku Viruta, czy Sality można sobie łatwo ze wszystkim poradzić, pod warunkiem, że ma się w miarę świeżą kopię zapasową partycji systemowej i umie się pisać skrypty w Bashu, czy w jakimś skryptowym języku typu Perl, czy Python.

Należę raczej do kategorii osób, dla których Windows jest systemem do gier, do innych rzeczy mam inne systemy, które moim zdaniem lepiej się do danych zadań nadają. Jako zabezpieczenie Windowsa mam pakiet Comodo ustawiony tak, by o wszystko pytał. Mam podefiniowane reguły i jak dla mnie to starcza. Nic do tej pory się nie prześlizgnęło i to mi wystarcza w przypadku tego systemu. A jeśli coś się prześlizgnie, to potrafię sobie radzić z usuwaniem zagrożeń, więc nie widzę problemu. Musisz pamiętać, że większość osób używających Windowsa nie wie co można przepuścić, a co nie, w związku z czym wszelkie programy typu HIPS, czy sandbox tak naprawdę niewiele im dadzą, bo i tak taki użytkownik albo będzie wszystko akceptował, albo wszystko blokował. O bardziej zaawansowanych programach lepiej w ogóle nie wspominać. Ludziom, którzy mają jakieś pojęcie o kompach polecam pakiety z zaawansowanym HIPSem i piaskownicą, ale ludziom totalnie zielonym nie, z prostego powodu - i tak nie będą wiedzieli co z tym zrobić. I wtedy najprawdopodobniej nie będą umiały również używać zaawansowanych narzędzi. No niestety, ale prawda jest taka, że spora część użytkowników komputera w naszym pięknym kraju dodaje wyjątki do antywirusów, bo im crack/keygen nie działa. Jeśli mówimy o aplikacjach chroniących Windowsa, to jest to prawda, przynajmniej częściowo. Bo trzeba jeszcze zwrócić uwagę na to, że wielu nie umie poprawnie obsługiwać antywirusa, a Ty chcesz, żeby używali czegoś dużo bardziej skomplikowanego. Pozostałe systemy, które mam zainstalowane są już lepiej zabezpieczone, ale tu też bazuję na darmowym oprogramowaniu.

Generalnie ośmielę się nie zgodzić z tą opinią, bo jest bardzo nieprecyzyjna. Zabezpieczające co i przed czym? Najprostszy przykład to firewalle. Wymienię 3: iptables, Packet Filter oraz IPFIREWALL. Rozwiązania płatne nie mają z nimi większych szans, ba nie znam firewalla działającego pod Windowsem, który mógłby z nimi konkurować. Nie bez przyczyny OpenBSD jest uznawany za jeden z najbezpieczniejszych systemów. Zabezpieczenia w nim zawarte są z gatunku tych cięższych do obejścia, a system jest darmowy. Jeśli ograniczymy się do Windowsa też nie musi to być prawdą. Znane (i drogie) pakiety typu KIS, czy Norton Internet Security może i są skuteczne, ale czy bezpieczne? Wątpię, skoro niejednokrotnie rozwalały system przy aktualizacji. Ba do pakietów zabezpieczających można dodawać mnóstwo narzędzi chroniących dyski, czy też chroniące przed dziwnymi atakami, ale czy jeśli zamierzamy się wystawiać na atak (bo tak naprawdę tylko wtedy używanie tych programów ma sens), to nie lepiej po prostu pracować na maszynie wirtualnej? Wszystko zależy od potrzeb, jeśli komuś wystarcza solidny, choć darmowy antywirus oraz prosty firewall i trochę oleju w głowie, to według mnie jest to lepsze wyjście niż robienie z kompa twierdzy, która będzie bezpieczna, ale połowę zasobów zjedzą zabezpieczenia.

To ja napiszę o jeszcze o kilku ważnych rzeczach. Po pierwsze ściągnij sobie najnowszą stabilną wersję. Jedna z poprzednich (nie pamiętam która) miewała problemy z partycjami NTFS. Po drugie, po zmienieniu rozmiarów partycji i zresetowaniu kompa Windows powinien przy uruchomieniu poinformować, że system plików wymaga sprawdzenia. Tego testu nie należy przerywać, bo można stracić partycje.

Przepraszam, że znowu męczę, ale czy dałoby radę dodać jakiś bbcode do tworzenia tabel? Np. coś takiego, jak można znaleźć tu (co prawda do innej wersji, ale powinno to działać podobnie).

Działa. Nie dalej jak przedwczoraj komuś to tłumaczyłem. To jest tak naprawdę i7 z obniżonymi taktami, ale za to jest selekcjonowany. Jak chcesz dokładniejszych wyjaśnień, to się odezwij na PW, to podeślę Ci link. Jednak nie chcę tu dawać linku do innego polskojęzycznego forum. Ale dam za to do anglojęzycznego. Proszę. Generalnie warto poszukać na anglojęzycznych forach informacji.

Jeśli chcesz Xeona to trzeba również będzie zmienić płytę główną. Jeśli zostaniemy przy AMD, to i ta płyta może zostać, jeśli przejdziemy na Intela, to i płytę trzeba zmienić. W sumie zamiast GTX460 możnaby wziąć GTX465, różnicy w wydajności nie ma, różnią się poborem prądu, GTX465 zjada około 20-30W więcej, a jest tańszy. Dwi propozycje. Pierwsza jeśli zostaniemy przy AMD: Procesor: AMD Phenom II X4 955 Quad Core (AM3,125W) 593zł, Chłodzenie Procesora : Zalman CNPS10X Performa - 122 zł, Płyta Główna : ASRock M3A770DE - 231 zł, RAM : GoodRam 2x2GB 1333MHZ - 369 zł, Karta Graficzna : Gainward GeForce GTX465 1GB DDR5 - 836 zł, Zasilacz: OCZ Modxstream Pro 500W - 255 zł. Razem: 2284 zł. I do tego warto dorzucić chłodzenie: Chłodzenie Procesora : Zalman CNPS10X Performa - 122 zł. Lub na Intelu można sklecić coś takiego: Procesor: Intel XEON X3440 BOX - 865,00zł Chłodzenie Procesora : Zalman CNPS10X Performa - 121,19zł Płyta Główna: Gigabyte GA-P55-USB3 - 433,99zł RAM: GoodRam 2x2GB 1333MHZ - 368,99zł Karta graficzna: Gainward GeForce GTX465 1GB DDR5/256b D/H PCI - 836,16zł Zasilacz: OCZ ModXStream Pro 500W - 254,55zł Razem: 2879,88zł Tu OC jest wręcz obowiązkowe, bo ten Xeon kręci się naprawdę nieźle. Ewentualnie można zaoszczędzić i wziąć i5 750, choć jeśli postanowisz podkręcić procek (a w przypadku Intelów jest to wysoce wskazane), to jednak lepszym wyborem będzie Xeon. Bez OC lepszy będzie i5, ale i i5 warto trochę pogonić. Tu masz całkiem fajny poradnik, jak podkręcać procesor. Do Intela naprawdę warto dopłacić, jeśli zdecydujesz się na OC, jeśli nie, to jednak AMD powinno być szybsze. [edit] Ceny z ram.net.pl, ale warto sprawdzić również ceny podobnego zestawu na esc.pl, morele.net i techplanet.pl.

Jeśli byłoby więcej kasy, to i tak można by zaszaleć z Intelem. Niestety jednak Intele są zdecydowanie droższe, choć porównując zegar w zegar szybsze od AMD. Co prawda podstawka LGA1156 wkrótce odejdzie w niepamięć, ale procki pod nią powinny dać radę jeszcze przez dosyć długi czas. Jednak zamiast i5 750 brałbym Xeona X3440, który co prawda jest ciut droższy, ale i bardziej podatny na OC, no i ma HT, które w przyszłości może się przydać. Z OEMami Fortrona rzeczywiście może być loteria, jeśli chodzi o wtyczki (szczerze wątpię, by dane podane na stronie sklepu były zgodne z rzeczywistością, ale nie wiem, jakie Fortrony GHN mają). Z innych zasilaczy można się zainteresować modelami takimi jak: Fractal Design Integra 500W (konstrukcja FSP), Bequiet PurePower L7 530W (również konstrukcja FSP) OCZ ModXStream 500W (świetna konstrukcja odpowiada za nią Sirtec, niestety dosyć droga, ale ma odpinane kable), AMACROX FREE STYLE 450 WATT BOX CABLE MANAGEMENT (konstrukcja FSP, tak naprawdę jest to Fortron GLN w przebraniu i również ma odpinane kable, czasem oznaczany jako Amacrox AX450-EP, w sumie biorąc pod uwagę cenę, to jest wart uwagi), Seasonic SS500-ET (fajny model za rozsądną cenę), Najsłabszy z wyżej wymienionych zasilaczy ma 408W na linii +12V, co powinno być wartością wystarczającą do dosyć wymagających zestawów.

Racja, źle przeczytałem model, czyli w takim razie będzie jednak drożej. Poprawiłem zestaw. Możesz poszukać w innych sklepach, może gdzieś będzie taniej. Z tańszych sklepów, które mają jako taką renomę masz np: morele.net i esc.pl. Ze względu na zmiany kursów walut różnice w cenach mogą być znaczne.

Przyczyną może być jeszcze np. uszkodzenie dysku, więc bym jeszcze nie przesądzał. W każdym bądź razie fajnie by było, gdyby autor podał konfigurację sprzętową komputera. W sumie do tej partycji można się dobrać jeszcze inaczej, ale nie będę motał. W linku który podała picasso masz link do obrazu z konsolą. Waży to parę mega, więc nie sądzę, by stanowiło to duży problem. @Slawek W niektórych stacjonarnych komputerach są partycje Recovery. Większość ludzi ma składaki, więc rzeczywiście są mało spotykane, ale w firmowych zestawach zdarzają płyty, czy partycje recovery.

Około 2000zł liczyłem ze wszystkim. Mogłoby to wyglądać mniej więcej tak: Płyta główna Asrock M3A770DE AMD 770 Socket AM3 231,00zł Procesor AMD Phenom II X4 955 Quad Core (AM3,125W) 592,99zł Zasilacz do obudowy Fortron FSP500-60GHN 80+ 222,99zł XFX GeForce GTX260 896MB DDR3/448b D/H PCI-E ce 737,26zł Gainward GeForce GTX460 1G DDR5/256b D/H PCI-E GS 889,56zł Pamięć DDR3 Goodram 2GB PC1333 CL9 x2 341,98zł Ceny z ram.net.pl Taki zestaw powinien wytrzymać jakiś czas. Trudno powiedzieć jak długo, bo na tym rynku wszystko się szybko zmienia, ale jakieś 2 lata przynajmniej powinien dawać sobie radę całkiem nieźle. Jeśli to za dużo, to możesz zaoszczędzić i wziąć procesor AMD Phenom II X4 945 Quad Core, będzie ~70 zł taniej. Już bardziej ciąć się nie opłaca, choć jeśli się mocno uprzeć jeszcze trochę można tą cenę zmniejszyć, niestety już będzie się to odbywało kosztem czegoś. Jeśli natomiast mógłbyś jeszcze trochę dołożyć, to warto wziąć chłodzenie na procek, np. Chłodzenie CPU Zalman CNPS10X PERFORMA (121 zł w ram.net) lub lepiej Chłodzenie CPU Zalman CNPS10X Flex (126 zł) oraz Wentylator Fander Roxo Ultra Silent 120x120x25mm (16zł). Procesor warto podkręcić, wersja 955 ma odblokowany mnożnik i kręci się naprawdę łatwo, dlatego zresztą to ją poleciłem.

Napisz jaki to zasilacz. Porządny zasilacz 400W starczy do GTX460. Niestety ostatnio ceny podskoczyły, a wymieniając płytę i procek warto też wymienić pamięci. Jeśli ma to starczyć na dłuższy czas, to warto włożyć przynajmniej Phenoma II X2 i 4GB Ramu. Koszt całości byłby w okolicach 2000zł, czyli jednak dosyć sporo. Określ lepiej górny limit, to się będzie kombinowało.

@Meir Problem jest taki, że już od dosyć dawna wiadomo, że rozwiązania bazujące tylko i wyłącznie na blacklistach nie spełnią w pełni swoich zadań. Akurat test Matouseca sobie cenię, bo w przeciwieństwie do np. AV-Comparatives kładzie on nacisk na realne zatrzymywanie zagrożeń, a nie na wyniki syntetycznych testów. W tym przemyśle naprawdę prawdziwe jest zdanie "Kto nie idzie do przodu, ten się cofa" i to jest trochę niepokojące, że niektórzy producenci oprogramowania zabezpieczającego tego nie zauważają. Mógłbym to przemilczeć, gdyby chodziło o sam antywirus, tu niestety chodzi o cały pakiet zabezpieczający, który powinien być kompletny, zwłaszcza jeśli bierze się za niego pieniądze. Jeśli chodzi o skuteczność Defense+, to sporo zależy od tego jak się go ustawi. Problem w tym, że jeśli się przesadzi z ustawieniami, to bywa on irytujący, ale i naprawdę skuteczny, o ile osoba, która siedzi przy komputerze ma odpowiednią wiedzę.

Warto też byłoby poznać resztę konfiguracji. W każdym bądź razie bez większego upgrade'u wkładanie tej karty nie ma zbyt dużego sensu. Procek też jest trochę za słaby, więc płyta nie jest jedynym problemem.

Jeszcze w licencji wersji 4.0 CISa był zapis, że Comodo może zbierać informacje o użytkownikach itp. i z tego co mi wiadomo jeszcze w wersji 3 z tego zapisu korzystało, ale można było tą funkcję łatwo zablokować za pomocą Comodo Firewall. Co więcej opis jak to zrobić można było znaleźć na oficjalnym forum Comodo i nie wyglądało na to, żeby komukolwiek z Comodo to przeszkadzało. Co jest lepsze również pełną komercyjną wersję Comodo jakiś czas temu można było dostać za darmo, jeśli nie stać nas było na normalny pakiet antywirusowy, wystarczyło napisać PW do Meliha z uzasadnieniem dlaczego powinniśmy dostać klucz. Większość osób, które się zgłosiły otzymało klucz do rocznej licencji na pełen pakiet Comodo. Niewykluczone, że akcja trwa nadal, jeśli ktoś jest zainteresowany proponuję przeszukać forum Comodo. A wracając do interpretacji wyników, to widać, że Comodo trzyma wysoki poziom. Cieszy to zwłaszcza dlatego, że kiedyś mieli świetnego firewalla, ale antywirus był taki sobie, teraz można mieć całkiem niezły pakiet za darmo i to jest rzecz pozytywna. Jeszcze bardziej cieszy mnie to, że Comodo do tej pory nie miało jakichś poważnych wpadek z aktualizacjami, które czołowym dostawcom przytrafiają się dosyć często. Pewnym zaskoczeniem jest wynik Outposta i ten wynik również mnie cieszy. Było nie było Outpost Firewall nadal jest jednym z ciekawszych i skuteczniejszych firewalli dla Windowsa, a skoro reszta pakietu też daje sobie radę, to mamy kolejny fajny pakiet zabezpieczający za w miarę rozsądne pieniądze. Martwi mnie natomiast wynik Aviry, było nie było do tej pory był to jeden z lepszych antywirusów mający wersję darmową, która była skutczna. Mam nadzieję, że ten wynik to tylko wypadek przy pracy i że Avira nie stanie się drugim Avastem, jeśli chodzi o skuteczność.

LiveCD niestety nie pozwalają na sprawdzenie wszystkiego. Trudno jest chociażby sprawdzić jak sobie dana dystrybucja radzi z multimediami za pomocą samej LiveCD. Niekiedy instalacja, chociażby na próbę, jest potrzebna, by zobaczyć czym to tak naprawdę pachnie. Coś się sprawdzi, ale nie wszystko. Jeśli zatwierdzenie podziału zaproponowanego przez instalator nazwiesz brojeniem, to tak, ktoś coś nabroił przy instalacji. Problem jest taki, że z takimi problemami spotkałem się tylko w przypadku Ubuntu. Podsumowując VirtualBox według mnie jest całkiem rozsądnym pomysłem na wypróbowanie systemu.

5. Omówienie najważniejszych atrybutów. Będzie w niedalekiej przyszłości (a przynajmniej mam taką nadzieję). Na odczycie S.M.A.R.T. można zaobserwować następujące pola ID - identyfikator dziesiątkowy atrybutu. HEX - identyfikator szesnastowy atrybutu. Attribute name - nazwa atrybutu. Może zależeć ona od użytego programu i różnić się dla różnych dysków, ale tych samych ID. Value - wartość dziesiątkowa atrybutu. Zazwyczaj im mniejsza jest ta wartość, tym lepiej. Niekiedy wyjątkiem jest tu temperatura. Worst - najgorsza dotychczas odnotowana wartość dziesiątkowa. Threshold - próg. Jeśli wartość dziesiątkowa będzie niższa niż ta wartość, to może to oznaczać poważne problemy z dyskiem. Raw walue - wartość nieprzetworzona. Podawana może być na dwa sposoby - albo jako wartość w postaci szesnastkowej, albo w postaci dziesiątkowej, co jest zależne od programu. Część programów potrafi również samodzielnie zinterpretować pewne wartości (np. temperaturę). Jej znaczenie jest zależne od konkretnego atrybutu. Opis atrybutów będę podawał w formie: ID - HEX - Nazwa atrybutu - Opis atrybutu. Przy czym jeśli Nazwa atrybutu będzie koloru czerwonego, to oznaczać to będzie, że dany atrybut jest kluczowy. Jeśli będzie ona koloru domyślnego dla danej skórki forum, to jest to atrybut, którego istotność jest mniejsza, aczkolwiek nie oznacza to, że można go bezpiecznie zignorować. Poniżej nie opiszę dokładnie wszystkich atrybutów, jedynie postaram się skupić na tych ważniejszych i popularniejszych, część atrybutów mogła się na tej liście w ogóle nie znaleźć (kiedyś może to uzupełnię). Część atrybutów może być specyficzna tylko dla pewnych producentów, lub konkretnych modeli dysków, dlatego nie należy panikować, jeśli u nas danego atrybutu nie ma w ogóle. 01 - 01 - Read Error Rate - Oznacza częstotliwość występowania błędów podczas odczytu. Nieprzetworzona wartość w przypadku różnych modeli dysków może oznaczać coś innego. W przypadku części dysków jest to ilość błędów, a w przypadku innych dane, które wymagają dodatkowej interpretacji, dlatego też należy głównie zwracać uwagę na wartość podaną w postaci dziesiątkowej. 02 - 02 - Throughput Performance - Ogólna wydajność dysku. Jeśli ta wartość zmniejsza się dosyć gwałtownie, to może to oznaczać problemy z dyskiem. Niewielkie zmniejszanie wartości w czasie jest normalne. 03 - 03 - Spin-Up Time - Nieprzetworzona wartość przy tym atrybucie oznacza czas w milisekundach w jakim rozpędzają się talerze dysku (od 0 RPM do pełnej prędkości). Gwałtowny wzrost tej wartości oznacza kłopoty. 04 - 04 - Start/Stop Count - Ilość cykli rozpędzania i zatrzymywania talerzy dysku. Cykl rozpoczyna się przy uruchomieniu dysku, lub przy wyjściu z trybu uśpienia. 05 - 05 - Reallocated Sectors Count - Nieprzetworzona wartość oznacza liczbę realokowanych (remapowanych sektorów). Gdy dysk potwierdzi uszkodzenie jakiegoś sektora, to zostaje on zastąpiony zdrowym sektorem z dodatkowej puli, którą ma każdy nowoczesny dysk. Dzięki temu sektor ten nie jest wykrywany jako uszkodzony przez system operacyjny i nie przeszkadza on w pracy, jednak może negatywnie wpływać on na szybkość pracy dysku. Pula dodatkowych sektorów jest ograniczona. 06 - 06 - Read Channel Margin - Rezerwa kanału podczas odczytu danych. Atrybut ten nie jest uwzględniony w specyfikacji. 07 - 07 - Seek Error Rate - Częstotliwość występowania błędów podczas wyszukiwania przez głowice. Ilość błędów wyszukiwania szybko wzrasta w przypadku uszkodzenia systemu pozycjonowania, silnika serwo, lub w przypadku wystąpienia uszkodzeń termicznych (rozszerzenie się powierzchni dysku w wyniku wystawienia na niebezpieczne temperatury). 08 - 08 - Seek Time Performance - Średnia wydajność systemu pozycjonowania głowic. Zmniejszanie wartości dziesiątkowej jest oznaką problemów z systemem mechanicznym dysku. 09 - 09 - Power-On Hours - Ilość godzin w stanie zasilania. Nieprzetworzona wartość zawiera informacje o ilości godzin (w niektórych dyskach minut, lub sekund) przepracowanych przez dysk. Jeśli wartość dziesiątkowa zejdzie do stanu krytycznego to oznacza to, że został przekroczony MTBF (średni czas między awariami). Nie oznacza to jednak problemów z dyskiem. 10 - 0A - Spin Retry Count - Ilość ponownych prób rozpędzenia talerzy. Oznacza ilość prób rozpędzenia talerzy dysku do pełnej prędkości przy założeniu, że pierwsza próba zakończyła się niepowodzeniem. Wzrost nieprzetworzonej wartości oznacza problemy z mechanicznym podsystemem dysku. 11 - 0B - Recalibration Retries - Ilość żądań rekalibracji, przy założeniu, że pierwsza próba zakończyła się porażką. Wzrost nieprzetworzonej wartości oznacza problemy z mechanicznym podsystemem dysku. 12 - 0C - Power Cycle Count - Ilość pełnych cykli zasilania dysku. 13 - 0D - Soft Read Error Rate - Częstotliwość występowania programowych błędów odczytu, które pojawiły się podczas odczytu danych z dysku. 184 - B8 - End-to-End error - Ilość błędów parzystości, które pojawiły się podczas przesyłania danych przez cache dysku. Porównywane są dane po stronie kontrolera i po stronie dysku. 187 - BB - Reported Uncorrectable Errors - Ilość błędów, które nie mogły być naprawione przez sprzętową korekcję błędów dysku. 188 - BC - Command Timeout - Ilość operacji przerwanych z powodu przekroczenia czasu czekania na odpowiedź. Niezerowa nieprzetworzona wartość tego atrybutu oznacza zazwyczaj problemy z zasilaniem dysku. Mogą one być spowodowane przez zasilacz, lub skorodowane kable zasilające. 189 - BD - High Fly Writes - W części nowoczesnych dysków zostały zaimplementowane mechanizmy wykrywające kiedy głowica zapisująca dane opuszcza swoją normalną wysokość pracy (jeśli by pracowała za nisko, to może uderzyć w talerze, a jeśli za wysoko, to dane mogą zostać niepoprawnie zapisane). Jeśli takie zdarzenie zostanie wykryte, to zapis zostaje przerwany, a dane są ponownie zapisywane w tym samym miejscu, lub przenoszone w bezpieczny obszar dysku. Nieprzetworzona wartość zawiera informację o ilości wystąpień tego typu błędów w czasie życia dysku. 190 - BE - Airflow Temperature/Temperature Difference from 100 - Temperatura powietrza wewnątrz dysku. Wartość dziesiątkowa tego atrybutu równa jest 100 - zmierzona temperatura stopni Celcjusza. 191 - BF - G-sense error rate - Ilość błędów spowodowanych wstrząsami, lub wibracjami. 192 - C0 - Power-Off Retract Cycle - Nieprzetworzona wartość zawiera informację ile razy głowica była parkowana w strefie parkowania. 193 - C1 - Load/Unload Cycle Count - Ilość cykli parkowania/wyparkowania ze strefy parkowania. 194 - C2 - HDA Temperature - Obecna temperatura wnętrza dysku. 195 - C3 - Hardware ECC Recovered - Ilość błędów wykrytych i naprawionych przez korekcję błędów dysku. Wartość nieprzetworzona często zawiera dane, które wymagają przetworzenia ich przez dysk i są nieistotne z punktu widzenia sprawdzającego. 196 - C4 - Reallocation Event Count - Ilość operacji remapowania (realokacji). Nieprzetworzona wartość zawiera liczbę wszystkich tego typu operacji, zarówno tych które zostały zakończone sukcesem, jak i tych, które się nie powiodły. 197 - C5 - Current Pending Sector Count - Ilość sektorów czekających na realokację, lub też inaczej ilość niestabilnych sektorów. Sektor jest oznaczany jako niestabilny, jeśli nie uda się odczytać z niego danych. Jeśli nie powiedzie się również próba zapisu w tym sektorze, to sektor zostaje realokowany. Nieprzetworzona wartość jest zwiększana, gdy jakiś sektor zostanie oznaczony jako niestabilny, a zmniejszana, gdy niestabilny sektor zostanie remapowany, lub też, gdy zostanie uznany za sprawny. 198 - C6 - Uncorrectable Sector Count/Offline scan UNC sectors - Ilość niekorygowalnych błędów. Nieprzetworzona wartość tego atrybutu wskazuje łączną ilość błędów, które wystąpiły podaczas odczytu/zapisu sektora, a nie mogą być skorygowane. Wzrost wartości tego atrybutu oznacza problemy z powierzchnią dysku lub problemy z podsystemem mechanicznym dysku. 199 - C7 - UltraDMA CRC Error Count - Ilość błędów sumy kontronej, które zostały wykryte podczas transferu danych przez kabel sygnałowy. Jeśli nieprzetworzona wartość jest niezerowa, to zazwyczaj oznacza to problemy z kablem sygnałowym - albo jego uszkodzenie, albo nieprawidłowe podłączenie. 200 - C8 - Multi-Zone Error Rate/Write Error Rate - Częstotliwość pojawiania się błędów podczas zapisu danych na powierzchnię dysku. Wzrost nieprzetworzonej wartośći tego atrybutu oznacza, że powierzchnia dysku jest w złym stanie, lub też problem z mechanicznym podsystemem dysku. 201 - C9 - Soft Read Error Rate/Off Track Errors - Ilość błędów opuszczenia przez głowicę ścieżki z danymi. 202 - CA - Data Address Mark Errors - Ilość niepoprawnych znaczników adresu. 203 - CB - Run Out Cancel - Ilość błędów mechanizmu korekcji błędów. 204 - CC - Soft ECC Correction - Ilość błędów poprawionych przez programową korekcję błędów. 205 - CD - Thermal Asperity Rate - Ilość błędów spowodowanych przez wysoką temperaturę. 206 - CE - Flying Height - Wysokość na jakiej aktualnie znajduje się głowica dysku. 207 - CF - Spin High Current - Natężenie prądu potrzebna do rozpędzenia głowicy. 208 - D0 - Spin Buzz - Dopuszczalna ilość ponownych prób rozpędzenia talerzy wywołanych przez zbyt niskie natężenie prądu. 209 - D1 - Offline Seek Performance - Wydajność operacji wyszukiwania przeprowadzanych przez dysk podczas wewnętrznego testu sprawdzającego stan dysku. 211 - D3 - Vibration During Write - Ilość wibracji, które wystąpiły podczas operacji zapisu. 212 - D4 - Shock During Write - Ilość wstrząsów, które wystąpiły podczas operacji zapisu. 220 - DC - Disk Shift - Odległość o jaką dysk przesunął się w porównaniu do talerzy. Przemieszczenie mogło być spowodowane przez wstrząsy, lub działanie temperatur. 221 - DD - G-Sense Error Rate - Ilość błędów spowodowanych przez wstrząsy, lub wibracje. 223 - DF - Load/Unload Retry Count - Ilość operacji parkowania/wyparkowania głowicy. 240 - F0 - Head Flying Hours - Ilość godzin pracy głowicy. Źródła: Angielska wikipedia. Hard Disk Sentinel SMART Information Site smartmontools Doświadczenia własne.

4. Odczytywanie S.M.A.R.T. za pomocą płyty LiveCD z GNU/Linuksem (na przykładzie dystrybucji Parted Magic). Czasem musimy odczytać S.M.A.R.T., a nie jesteśmy w stanie uruchomić systemu i nie możemy podłączyć dysku do innego komputera. W takich przypadkach z pomocą przychodzą nam programy uruchamiane z płyt, dyskietek, czy pamięci przenośnych. Poniżej omówię odczytywanie S.M.A.R.T. za pomocą dystrybucji LiveCD GNU/Linuksa. Zrobię to na przykładzie dystrybucji Parted Magic, gdyż zawiera ona bardzo wygodne narzędzie jakim jest GSmartControl oraz pozwala ona na zapis na partycjach NTFS. Można jednak użyć w zastępstwie dowolnej dystrybucji LiveCD zawierającej pakiet smartmontools. Listę takich płyt można znaleć tutaj. 4.1. Przygotowania do uruchomienia dystrybucji LiveCD. Na początek należy ściągnąć obraz płyty ze strony projektu, jako alternatywę można wybrać obraz przeznaczony do nagrania na pamięć USB, lub pobrać płytę Ultimate Boot CD, która zawiera Parted Magic. Uwaga! Zarówno Ultimate Boot CD, jak i Parted Magic są płytami zawierającymi narzędzia o różnorakim działaniu. Proszę nie uruchamiać narzędzi, których przeznaczenia i działania nie znamy, bo może to się źle skończyć. Gdy pobierzemy obraz należy go wypalić, najlepiej zrobić to za pomocą programu ImgBurn pod Windowsem, a pod GNU/Linuksem można użyć k3b, lub Nautilusa. Gdy wypalimy obraz musimy jeszcze zmienić kolejność rozruchu w BIOSie tak, by najpierw uruchamiał się system z płyty. Po szczegóły odsyłam do instrukcji płyty głównej, należy rozglądać się za opcją Boot Order. Gdy już ustawimy co trzeba należy uruchomić komputer z płytą umieszczoną w napędzie. Po krótkiej chwili powinien się pojawić obraz jak poniżej. W większości przypadków powinna sprawdzić się pierwsza opcja od góry, w razie gdyby ona nie działała można wypróbować inne. Po wciśnięciu klawisza enter system zacznie się ładować, by po pewnym czasie pokazał nam się pulpit. W pierwszym momencie warto zadbać o to, by mieć jak wkleić potrzebne informacje na forum. Możliwości są 3: zrobić zdjęcie przedstawiające odpowiednie odczyty (tego rozwiązania nie polecam); umieścić informacji za pomocą przeglądarki (w obecnej wersji jest to chromium), by to jednak zrobić trzeba skonfigurować najpierw sieć, czego można dokonać za pomocą wygodnego narzędzia, które uruchomimy klikając ikonę Start Network znajdującą się na pulpicie; zapisać dane bezpośrednio na dysku, pamięci przenośnej, lub wypalić je na płytę. Jeśli chcemy zapisać plik na dysku najpierw należy zamontować partycję docelową. Najprościej zrobić to poprzez uruchomienie menedżera plików (można to zrobić np. poprzez kliknięcie ikonki My Documents na pulpicie) i kliknięciu w menu po lewej stronie ikony symbolizującej odpowiednią partycję. Po tym zabiegu zostanie ona automatycznie zamontowana. Alternatywnie można użyć komendy mount w konsoli. Partycje są domyślnie montowane w podkatalogach katalogu /media/. W tym momencie jesteśmy gotowi do właściwego działania. 4.2. Odczytywanie danych za pomocą GSmartControl. Najpierw uruchamiamy program GSmartControl klikając ikonkę SmartControl znajdującą się na pulpicie. Pojawi nam się okno w którym wyświetlone będą dyski wykryte przez system. Po wybraniu odpowiedniego dysku pojawi się okno zawierające informacje o dysku. By zobaczyć odczyty S.M.A.R.T. przechodzimy do zakładki Attributes, powinno nam się pojawić okno, jak poniżej. Jeśli chcemy przedstawić informacje w formie zdjęcia, to to jest właściwy moment, by je zrobić. Jeśli chcemy jednak je zapisać i przesłać później klikamy na ikonkę Save As, dzięki czemu pojawi nam się okno, w którym możemy wybrać lokalizację docelowego pliku. Jeśli najpierw chcemy podejrzeć co taki plik zawiera należy kliknąć na opcję View Output. Czego efektem będzie wyświetlenie okna jak poniżej. 4.3. Odczytywanie danych za pomocą terminala. Pierwszym krokiem powinno być zidentyfikowanie jak nasz dysk jest rozpoznawany w systemie. By to zrobić najlepiej jest wpisać komendę fdisk -l dzięki czemu wyświetlona zostanie lista dysków i znajdujących się na nich partycji. Dyski mają oznaczenia postaci /dev/sdx, gdzie zamiast x pojawi się mała litera. Wpisy postaci /dev/sdxy, gdzie x to litera, a y liczba odpowiadają partycjom. By odczytać dane dla dysku oznaczonego jako /dev/sdx wpisujemy komendę smartctl --all /dev/sdx na przykład dla dysku /dev/sda będzie to wyglądało jak poniżej. Oczywiście taka forma nie jest zbyt wygodna do umieszczenia gdziekolwiek. Lepiej jest zatem zapisać wyjście bezpośrednio do pliku. By przekierować wyjście należy użyć znaku '>>' po komendzie, a następnie należy podać ścieżkę wyjścia. By zapisać dane dotyczące dysku /dev/sdx do pliku ściażka/plik.txt należy użyć komendy smartctl --all /dev/sdx >> ścieżka/plik.txt Na poniższym screenie znajduje się przykład jak zapisać dane dotyczące dysku /dev/sda do pliku /media/sdb1/marcing/smart.txt.

3. Odczytywanie S.M.A.R.T. w systemie GNU/Linux. Do odczytywania danych S.M.A.R.T. w systemie GNU/Linux należy użyć pakietu smartmontools. Program ten jest programem konsolowym, dostępna jest jednak nakładka graficzna o nazwie GSmartControl, która może być pomocna dla ludzi bojących się konsoli. Instrukcje dla programów GSmartControl oraz smartmontools można znaleźć w punktach 4.2 i 4.3 odpowiednio. Są dwie rzeczy o których należy jednak pamiętać zanim przystąpimy do działania Należy najpierw zainstalować odpowiednie pakiety. Programy do pracy potrzebują uprawnień roota, w związku z czym należy uruchamiać je za pomocą komendy sudo nazwa_programu lub zalogować się na konto roota za pomocą komendy su - z konta użytkownika. Stanowczo odradzam logowanie się bezpośrednio na konto roota i tym bardziej pracę na tym koncie.

2. Odczytywanie S.M.A.R.T. w systemie Windows. 2.1. Użycie programu Crystal Disc Info. Crystal Disc Info to darmowy, rozpowszechniany na zasadach zmodyfikowanej licencji BSD program, który pozwala na uzyskani informacji na temat naszego dysku twardego. Program obsługuje również część dysków przenośnych. By odczytać S.M.A.R.T. za jego pomocą wystarczy uruchomić program i wybrać odpowiedni dysk klikając jego ikonkę znajdującą się pod pakiem menu. Całość wygląda tak, jak na screenie poniżej. Na forum należy przedstawić taki właśnie screen, lub wybrać w menu opcję Edycja (Edit), a następnie Copy i wkleić zawartość schowka do pliku tekstowego, lub bezpośrednio na forum. 2.2. Użycie programu HDDScan. HDDScan to program, który pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji na temat naszego dysku. Program radzi sobie również ze sporą częścią dysków przenośnych. Program pozwala na odczyt S.M.A.R.T., przeprowadzenie testów offline S.M.A.R.T. oraz skanowania powierzchni dysku, przedstawiając przy tym szczegółowe informacje o czasie odczytu z poszczególnych sektorów. W przypadku używania programu w systemach Windows Vista oraz Windows 7, program należy uruchamiać jako administrator (należy kliknąć prawym przyciskiem myszy na ikonkę programu i wybrać opcję Uruchom jako administrator). Po uruchomieniu programu pojawi nam się takie okno: W celu odczytania S.M.A.R.T. należy wybrać odpowiedni dysk z listy i kliknąć przycisk S.M.A.R.T.. Wtedy otworzy nam się okno takie jak poniżej: Na forum wyniki można zamieścić w dwojakiej formie. Należy albo rozciągnąć to okno oraz zrobić zrzut ekranu i umieścić go na forum, albo kliknąć ikonkę Save to File, by zapisać plik na dysku. Plik ten należy umieścić na jakimś serwerze i dać link do niego na forum. 2.3. Użycie programu HD Tune. HD Tune to program, który jest rozpowszechniany w dwóch wersjach. Darmowej wersji 2.55 oraz płatnej wersji PRO. W wersji darmowej pozwala on na odczytanie podstawowych informacji od dysku, sprawdzić S.M.A.R.T., przeskanować powierzchnię dysku pod kątem występowania błędnych sektorów oraz sprawdzić wydajność dysku za pomocą wbudowanego benchmarku. Pierwsze okno, jakie pojawi się po uruchomieniu programu to zakładka info, z której można odczytać podstawowe informacje o dysku, takie jak: obsługiwane technologie, pojemność dysku, wersja firmware, numer seryjny dysku, wielkość pamięci podręcznej, interfejs za pomocą którego dysk łączy się z kontrolerem, rozkład partycji na dysku. Wygląda to tak, jak na screenie poniżej. By odczytać S.M.A.R.T. wybieramy zakładkę Health na pasku do góry i pojawia się nam takie okno: Na forum wyniki można przedstawić w jednej z dwóch form: zrobić zrzut ekranu, na którym będą widoczne wszystkie atrybuty i wrzucić go na forum, kliknąć na ikonkę, która na powyższym obrazku ma czerwoną obwódkę. Sprawi to, że wszystkie parametry zostaną skopiowane do systemowego schowka. W takim przypadku wystarczy wkleić ową zawartość schowka do posta. 2.4. Użycie programu Victoria. Jeden z bardziej znanych programów służących do diagnostyki dysku twardego. Nie należy używać w nim opcji, których działania się nie zna, o ile nie zostaniemy poinstruowani przez osobę, która ma doświadczenie z tym programem. Po uruchomieniu programu pojawia się okno główne programu. Na początku nie wyświetla ono żadnych informacji. By je pobrać należy wybrać odpowiedni dysk z listy znajdującej się w prawym-górnym rogu programu i nacisnąć przycisk Passp znajdujący się w menu po prawej stronie okna. Wyświetli to najbardziej podstawowe dane o dysku, tak jak na screenie poniżej. By odczytać S.M.A.R.T. przechodzimy do zakładki SMART. Na początku pokaże nam się okno, w którym nie będzie żadnych odczytów. Wybieramy więc odpowiedni dysk z menu i klikamy przycisk Get SMART, dzięki czemu w oknie pojawią nam się odpowiednie dane. Tak jak w przypadku pozostałych programów na forum należy wkleić screena z tymi odczytami. Jeśli program z jakichś powodów nie wyświetli tych danych, to można spróbować zmienić tryb dostępu do dysku z domyślnego PIO na API. Odbywa się to poprzez wybranie opcji API znajdującej się w prawym górnym rogu okna programu. Jeśli w systemie nie będziemy mieli odpowiednich sterowników programu, to tryb PIO nie będzie dostępny, co widać na moich screenach.

1. S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) to technologia monitorująca, analizująca i raportująca stan dysku twardego. Odnotowuje ona różne informacje dotyczące pracy dysku, często pozwalając na sprawdzenie parametrów dysku celem wykrycia zbliżającej się awarii. Implementacje tej technologii różnią się w zależności od producenta dysku, czy też konkretnego modelu dysku. Czasem to samo pole w przypadku różnych producentów znaczy coś innego. Wspólną rzeczą jest natomiast format w jakim dane są widoczne na zewnątrz. S.M.A.R.T. może monitorować wiele parametrów dotyczących pracy dysku. Parametrami, które są monitorowane w większości implementacji to: liczba cykli rozruchu i zatrzymania dysku; czas pracy dysku w godzinach (liczony od wyjścia z fabryki); temperatury dysku liczba naprawionych i nienaprawionych błędów ECC (w przypadków części dysków, w tym wszystkich modeli Seagate można odczytać tylko jaki jest stan tych mechanizmów według S.M.A.R.T.u dysku, nie można sprawdzić ile błędów było faktycznie poprawionych); liczba błędów transmisji; liczba błędnych sektorów; liczba błędów operacji odczytu, zapisu i wyszukiwania; liczba ponownych rozruchów dysku w trakcie pracy dysku. Technologia pozwala również na przeprowadzenie testów dysku, jednak również ich implementacja może różnić się w zależności od producenta. Najczęściej spotykane są trzy testy: off-line - najprostszy test, zajmujący najmniej czasu. Pozwala on na wykrycie najpoważniejszych błędów dysku. short - test ten trwa kilka minut i wykrywa on większość problemów, które raportuje S.M.A.R.T. danego dysku. long - najbardziej szczegółowy test, zajmujący jednak najwięcej czasu. Pozwala on na wykrycie wszystkich problemów, które raportuje S.M.A.R.T. danego dysku.

Spis treści Co to jest S.M.A.R.T.? Jak odczytać S.M.A.R.T. w systemie Windows? Jak odczytać S.M.A.R.T. w systemie GNU/Linux? Jak odczytać S.M.A.R.T. za pomocą płyty LiveCD z GNU/Linuksem (na przykładzie dystrybucji Parted Magic)? Omówienie najważniejszych atrybutów. Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Autorem tego tekstu jestem ja (tzn. Sevard) i zezwalam na rozpowszechnianie tego tekstu o ile poda się link do oryginalnego tematu na Fixitpc, lub bliźniaczego tematu na Forum Actionum.

Problem w tym, że Ubuntu z LiveCD czasem nie działa. Tzn. wyświetla artefakty, gdy powinien pojawić się gdm. Użytkownik, który nie miał styczności z Linuksem może sobie z tym nie poradzić. Ubuntu w ogóle jest dystrybucją potrafiącą sprawiać problemy i w życiu nie poleciłbym jej początkującemu, bo już zbyt dużo razy słyszałem o znikających partycjach z Windowsem po zainstalowaniu Ubuntu. Jak najbardziej dobrym pomysłem jest więc sprawdzenie tego tworu na maszynie wirtualnej. Ubuntu na VirtualBoxie będzie działało na każdym w miarę współczesnym kompie, więc nie powinno być problemów. Jeśli masz co najmniej procek dwurdzeniowy i 2GB RAMu, to komp podoła.

Wiem, że nie wolno kopiować poradników z innych stron na to forum, ale czy wolno umieścić tu poradnik własnego autorstwa, umieszczony już na innym forum? Lub też umieścić poradnik na tym i na innym forum równocześnie? Od razu zaznaczam, że tamto forum nie rości sobie praw do zamieszczanych poradników.