DawidS28

Ok, teraz już jest dobrze.

Krzysiek, ale tekst, jeśli niewykolorowany, się tak nie rzuca w oczy, jak userbary, a już na pewno filmiki z YT. Osobiście jestem za obecnym rozwiązaniem - nie wiem, jaki ma sens kontynuowanie tego tematu.

Chyba jednak nie

Zrób taki test: wejdź do skrzynki PM-ek, poprzeglądaj i bezpośrednio stamtąd otwórz swój profil. Zobaczysz wtedy "używa komunikatora".

@dejko

 

Może i trochę to dziecinne, ale sam pomyśl, co zrobi Google, jak zobaczy 50 000 (!) linków do jakiegoś forum. Na 99% będzie to uznane za spam, 1% szans, że nam popularność w przeglądarce skoczy. W 2 dni zarejestrowało się ponad 100 użyszkodników - zdecydowana większość przyszła oczywiście z SE. Poza tym: niech admini widzą, jak kończy opuszczone forum

 

@Tyrol

 

O, makensis się pojawił. I nawet nie zareagował na moją PM-kę, co mnie zresztą nie dziwi - przyzwyczaiłem się.

Dorzucę swoje.

 

Pewnie któryś z adminów wykasuje nasze ogłoszenia, ale niech jeszcze trochę powisi.

 

Jakbym wiedział 15 min wcześniej, to bym jeszcze jeden przyklejony skasował, a szkoda...

Teraz powstaną jeszcze lepsze topiki

Wszystko z naszego grona moderatorów.

Chyba sam coś skrobnę

 

//EDIT

 

CKUreprezent mnie wyprzedził

 

Wracam na 5 min na SE i rozniosę Aplikacje internetowe

Mam nadzieję, że admini SE nie dowiedzą się o sytuacji "z mediów".

Blokowanie elementów — JavaScript

 

Wraz z powstaniem technologi LiveScript, przekształconej później JavaScript, i zaimplementowaniem jej w przeglądarkach internetowych umożliwione zostało ożywienie statycznych stron internetowych poprzez skrypty wykonywane po stronie klienta (kod PHP wykonuje się na serwerze). JS oferuje bardzo wiele możliwości, np. tworzenie systemów uwierzytelniania, aplikacji internetowych, formularzy, ingerencję w prezentację witryny i wiele innych... Jednym z najlepszych przykładów zastosowania JavaScriptu jest serwis Maps Google.

 

Zastosowanie poniżej opisanych metod kontrolowania prezentacji stron WWW wymaga oczywiście znajomości JavaScript. Poniżej podaję odnośniki do dwóch internetowych kursów tego języka:

 

http://www.poradnik-webmastera.com/kursy/javascript/

http://webmade.org/kursy-online/kurs-javascript.php

 

Google Chrome

 

Zyskująca ostatnio wysoką popularność darmowa przeglądarka Google Chrome umożliwia proste tworzenie dodatków do programu. Rozszerzenia można tworzyć przy wykorzystaniu technologii HTML, CSS i JavaScript. Pozwalają one m. in. na modyfikowanie stron WWW czy poszerzanie funkcjonalności przeglądarki.

 

Pełen opis tworzenia rozszerzeń (w języku angielskim) jest dostępny na oficjalnej stronie Google — KLIK.

 

Przeglądarka Google umożliwia stosowanie dodatku Stylish.

 

Mozilla Firefox

 

Najpopularniejsza w Polsce przeglądarka (49% użytkowników — stan na 27 VI 2010 r.) także umożliwia, w języku JavaScript, tworzenie skryptów użytkownika. Zapewnia to dodatek Greasemonkey. Pełen opis programu dostępny jest na stronie http://www.greasespot.net/.

 

Opera

 

Norweska przeglądarka udostępniła niedawno technologię User JavaScript pozwalającą na modyfikowanie prezentacji witryn, dodawanie do nich własnych elementów, zmianę i dezaktywowanie skryptów wykorzystywanych na stronach internetowych. Opera zapewnia także podstawową obsługę skryptów Greasemonkey.

 

Więcej informacji dostępnych jest na oficjalnej stronie Opery — KLIK. Gotowy skrypt przeznaczony do modyfikacji elementów na wybranych stronach jest dostępny TUTAJ.

 

 

Internet Explorer

 

Do przeglądarki Microsoftu powstał dodatek Trixie oparty na Greasemonkey. Stosowanie skryptów użytkownika umożliwiją także wielofunkcyjny IE7Pro oraz Greasemonkey 4 IE.

Blokowanie elementów na wybranej stronie

 

Reguła @-moz-document

 

Przed chwilą pisałem, że przy pomocy arkusza CSS można blokować tylko elementy wszystkich witryn, bez możliwości dostosowywania arkusza do danej strony. To nie do końca prawda. Takie działanie umożliwia Kaskadowy arkusz stylów CSS w przeglądarce Mozilla Firefox (wersje 1,5+) z regułą @-moz-document.

 

Budowa reguły jest następująca...

 

@-moz-document
 

/* określenie adresu, do którego ma się odnosić dana reguła */
 

{
 

selektor {

właściwość: wartość;

właściwość: wartość;

}
 

}

 

Jako określenie adresu można wstawić jeden z trzech parametrów:

• url(http://www.przyklad.pl/) — określa, że dana reguła ma się odnosić tylko do tego adresu; w tym przypadku oznacza to stronę główną przyklad.pl, ale tylko wtedy, gdy nie wpiszemy w przeglądarce przyklad.pl/index.html
• url-prefix(http://www.przyklad.pl/przyklad/) — odnosi się do każdej strony, której URL zaczyna się od http://www.przyklad.pl/przyklad/; jeśli pominiemy przyklad/ reguła będzie działać dla strony głównej i każdej podstrony witryny przyklad.pl
• domain(przyklad.pl) — dotyczy każdej strony w domenie przyklad.pl oraz wszystkich witryn, których adres kończy się na .przyklad.pl, np. pomoc.przyklad.pl

Budowa stylów wewnątrz reguły jest taka sama, jak w normalnych arkuszach CSS.

 

Przykładowo, jeśli chcielibyśmy się pozbyć paska z logo na każdej stronie serwisu, należy utworzyć regułę...

 

@-moz-document
 

url-prefix(http://www.fixitpc.pl/)
 

{
 

#branding {

display: none !important;

}
 

}

 

Niestety, podane wyżej metody działają tylko w Mozilli Firefox (kolejny argument za tym, by przesiąść się na Liska). Selektory URL są dostępne w specyfikacji CSS 3.0, ale implementacja tego rozwiązania w przeglądarkach jest na niskim poziomie. Więcej TUTAJ.

 

I teraz mała uwaga. Przy parametrze url oraz url-prefix adres strony http://www.przyklad.pl nie jest równoznaczny adresowi http://przyklad.pl. Tak więc reguła dla https://www.fixitpc.pl nie będzie działać, ponieważ pełny adres strony to http://www.fixitpc.pl.

 

Dodatki dla przeglądarek

 

URIid

 

W starszych wersjach przeglądarki Mozilla Firefox (starsze od 1.5) możliwe jest zastosowanie dodatku www.google.pl to...

 

body#www-google-pl {

background-color: #FF0000 !important;

}

 

Dodatek ten nie jest już rozwijany, co skutkuje jego niezgodnością z nowszymi wersjami przeglądarki (FF +1.5).

 

Stylish

 

Stylish to dodatek dla Mozilli Firefox i Google Chrome, umożliwiający blokowanie poszczególnych elementów na stronie WWW poprzez JavaScript (dla Firefoxa i Chrome) lub CSS (dla Firefoxa) — wykorzystywana jest regułka @-moz-document. Więcej informacji na stronie userscripts.org.

 

Remove It Permanently

 

RIP — banalnie proste rozszerzenie pod Firefoxa, które umożliwia blokowanie elementów z menu kontekstowego. Programik umożliwia podgląd działań w czasie rzeczywistym.

 

Personalized Web

 

Personalized Web — bardzo dobry dodatek dla Google Chrome do modyfikowania poszczególnych stron WWW.

 

Chrome Stylist

 

Google Stylist — ciekawe rozwiązanie dla przeglądarki giganta z Mountain View, uruchamiane z ikonki na pasku adresu. Zintegrowane z http://userstyles.org.

Blokowanie za pomocą Kaskadowych arkuszy stylów

 

Pozostała jeszcze jedna bardzo ważna możliwość ingerencji w wygląd witryny internetowej — są nią arkusze stylów CSS. Dzięki nim możemy zaprojektować cudzą witrynę praktycznie od podstaw.

 

Ostatnio pojawiło się wiele materiałów, jak usunąć niektóre dodane na siłę funkcjonalności wielu witryn, zwłaszcza tzw. "śledzika" na portalu Nasza Klasa, którego tutaj usuniemy. Jednak prace te mają w większości dużą wadę, podają gotowe rozwiązanie, bez informowania użytkownika o działaniu hacka. Tutaj posuniemy się o krok dalej — prawda, że ciekawie by było precyzyjnie kontrolować zawartość strony wedle własnego uznania? Usuwać to, co uważamy za zbędne! A więc do dzieła.

 

Co to jest CSS?

 

Stosunkowo niedawno (czyli w latach 90-tych) powstała świetna metoda pozwalająca na oddzielenie zasad prezentacji od czystego tekstu strony, napisanego w HTML-u. Metoda ta to CSS — Kaskadowe arkusze stylów.

 

Technologia ta wprowadza dwie wielkie zmiany:

• po pierwsze, nie trzeba formatować stron przy pomocy kodu HTML, i tak już przeciążonego,
• po drugie, pozwala zwykłemu użytkownikowi dowolnie przekształcać czyjeś strony. Tym właśnie się tutaj zajmiemy.

By osiągnąć wprawę w "czyszczeniu" stron internetowych z niepotrzebnych naszym zdaniem elementów, musimy zapoznać się z przedstawioną w linku — KLIK — tabelką selektorów CSS...

 

...ale zaraz! Co to jest selektor. Arkusze stylów CSS składają się z definicji odnoszących się do właściwych im elementów strony.

 

selektor {

właściwość: wartość;

}

 

Tak wygląda podstawowy model jednej reguły stylu. Reguły dotyczące jednego selektora muszą znaleźć się pomiędzy nawiasami klamrowymi { i }. Każda para właściwość (za wyjątkiem ostatniej przed nawiasem zamykającym) - wartość musi kończyć się średnikiem ;. a po każdej nazwie właściwości występuje dwukropek :. Spacja po dwukropku nie jest wymagana, lecz wypływa pozytywnie na czytelność arkusza.

 

Definicja selektora, sposoby działania reguł zostały przedstawione dokładniej TUTAJ.

 

Przykładowo, by określić, że każdy akapit w dokumencie musi być wyświetlany czerwoną czcionką należy utworzyć regułę...

 

p {

color: red;

}

 

...a w celu pokolorowania tekstu na niebiesko każdego akapitu znajdującego się w bloku o identyfikatorze main_body stosujemy

 

#main_body p {

color: blue;

}

 

Reguły te, choć podobne, nie dają identycznych wyników. Pierwszy zapis dotyczy wszystkich akapitów na stronie, dla których nie zdefiniowano dokładniejszych reguł gdzie indziej. (więcej o kaskadowości CSS TUTAJ) Tak więc, jeśli zastosujemy obie reguły na raz, wszystkie akapity, za wyjątkiem tych znajdujących się w elemencie o identyfikatorze main_body, będą zawierały czerwony tekst.

 

Gdzie umieszczać reguły?

 

Podane formuły CSS można stosować w każdej przeglądarce dopuszczającej możliwość zastosowania własnego arkusza stylów lub edycję arkusza przeglądarki. Reguły zapisuje się w zwykłym pliku tekstowym jakaś_tam_nazwa.css Ważne jest rozszerzenie .css, którego nie może zabraknąć.

 

Internet Explorer

 

Uruchom przeglądarkę. Następnie przejdź do Narzędzia —> Opcje internetowe —> Dostępność (prawy dolny róg). W okienku zaptaszkuj "Formatuj dokumenty używając mojego arkusza stylów". Potem przeglądaj i podajemy utworzony wcześniej przez nas plik.

 

Opera

 

Odpal przeglądarkę, potem Narzędzia —> Preferencje —> Zaawansowane, klikamy "Zawartość", następnie "Opcje stylów". Na dole okienka kliknij Wybierz, wskaż plik ze stylami.

 

Firefox

 

W Firefoxie reguły można umieścić w dwóch miejscach:

 

Dla wszystkich profili

 

Ta metoda pozwala na utworzenie reguł CSS, które będą stosowane we wszystkich profilach przeglądarki.

 

Przejdź do katalogu, gdzie jest zainstalowany Firefox, potem res, znajdujdź plik html.css, który otwierz notatnikiem i dopisz na końcu stworzone reguły CSS. Tak wygląda u mnie ścieżka dostępu do katalogu: C:\Program Files\Mozilla Firefox\res

 

Dla jednego profilu

 

Jeżeli chcemy utworzyć reguły stosowane tylko w jednym profilu możemy wykorzystać do tego plik userContent.css. Jest to zwykły plik tekstowy znajdujący się w katalogu profilu przeglądarki Firefox. U każdego ścieżka dostępu do pliku wygląda inaczej. Oto moja:

 

C:\Users\DawidS28\AppData\Roaming\Mozilla\Firefox\Profiles\txhboewp.default\chrome — Vista i 7

 

C:\Documents and Settings\DawidS28\AppData\Mozilla\Firefox\Profiles\ks6nbcxb.default\chrome — XP i starsze.

 

Możemy tutaj wyróżnić kilka fragmentów:

• C:\ — nasza partycja systemowa.
• Users\ lub Documents and Settings\ — katalog użytkowników. W systemach Vista i 7 jest to C:\Users\, w XP i starszych — C:\Documents and Settings\.
• DawidS28\ — folder naszych plików, ustawień, pulpitu itd. Przyjmuje nazwę taką, jak nasza nazwa usera.
• AppData\ lub AppData\Roaming\ — folder danych aplikacji. Odpowiednio: dla XP oraz dla Visty i 7.
• Mozilla\Firefox\Profiles\txhboewp.default\chrome — ścieżka dostępu do katalogu chrome w naszym profilu w przeglądarce. Nazwa profilu składa się z ośmiu losowych znaków, kropki i nazwy profilu; w profilu domyślnym nazwę zastępuje default.

Na szczęście, w praktycznym zastosowaniu jest to zdecydowanie łatwiejsze. Wszystko, co znajduje się do AppData (włącznie) możemy zastąpić zmienną środowiskową %AppData%. Wtedy ścieżka dostępu będzie wyglądać następująco:

 

%AppData%\Mozilla\Firefox\Profiles\txhboewp.default\chrome

 

Jeśli plik userContent.css nie znajduje się w wymienionej lokalizacji należy go utworzyć.

 

Safari

 

Kliknij koło zębate w prawym górnym rogu, Preferencje —> Zaawansowane, następnie opcja Arkusz stylów: "Nic nie jest zaznaczone" i zaznacz "Inne…", wskaż plik ze stylami.

 

Google Chrome

 

Ścieżka różna, w zależności od wersji systemu operacyjnego (patrz Mozilla Firefox):

 

C:\Users\DawidS28\AppData\Local\Google\Chrome\User Data\Default\User StyleSheets — Vista i 7

 

C:\Documents and Settings\DawidS28\AppData\Google\Chrome\User Data\Default\User StyleSheets — XP i starsze.

 

Reguły można umieszczać w pliku Custom.css — efekty są widoczne od razu po zapisaniu pliku, nie jest wymagane restartowanie przeglądarki, wystarczy odświeżyć stronę.

 

Więcej informacji o User CSS znajdziesz TUTAJ.

 

Przejdźmy do praktyki

 

Teraz możemy zająć się praktycznym zastosowaniem CSS. Jeśli jesteś zainteresowany tą technologią, polecam skorzystanie z darmowego kursu tworzenia stron internetowych. W sieci jest ich dostępnych bardzo wiele. Podam adresy dwóch przykładowych:

 

http://htmlhelp.shl.pl/

http://kurshtml.boo.pl/

 

Ale zajmijmy się wreszcie obiecaną ingerencją w strony WWW.

 

Większość obecnie dostępnych stron internetowych jest zbudowana przy wykorzystaniu wielu zagnieżdżonych w sobie pojemników, tzw. div-ów. Zazwyczaj każdemu takiemu elementowi jest nadany identyfikator (w HTML określa się go w atrybucie id). Dzięki tym nazwom możemy łatwo określać, którym fragmentem strony chcemy się zająć.

 

W celu wyłączenia tak znienawidzonego przez większość "śledzika" tworzymy kod

 

#sledzik_box {

display: none !important;

}

 

Zastosowany tutaj styl określa wyłączenia wyświetlania danego elementu (display: none;), w tym przypadku śledzika (element określa zapis #sledzik_box). Zapis !important określa regułę jako ważną i dlatego bezwzględnie zostanie ona zastosowana. Nie wiesz, co oznacza zastosowany tutaj krzyżyk przed nazwą elementu? Odsyłam do linka we fragmencie poświęconym selektorom.

 

Co dalej?

 

Masz zamiar pousuwać jeszcze więcej? Wystarczy wykorzystać do tego przedstawiony wyżej zapis, zmień jedynie selektor na odpowiadający wybranemu elementowi.

 

Świetnie, tylko skąd wziąć nazwy identyfikatorów elementów? Jest wiele możliwości. Najprostszą wydaje się szukanie div-ów w kodzie źródłowym strony, jednak jest to nudne i czasochłonne. Bardziej przyjaznym rozwiązaniem jest zainstalowanie specjalnej wtyczki, np. FireBug (dla Firefoxa), DragonFly (Opera), View Selection Source (Google Chrome) lub IE Developer Toolbar. Umożliwiają one przeglądanie struktury dokumentu z jednoczesnym oznaczeniem, gdzie dokładnie na stronie internetowej się on znajduje.

 

Blokowanie serwerów z reklamami

 

Na wielu serwerach przechowywane są tylko materiały reklamowe. Są one często wykorzystywane przez firmy świadczące usługi reklamowe w sieci, a także prowadzące statystyki odwiedzin witryn, np. stat24.pl. Do skryptu zliczającego ilość odwiedzin (dla darmowych statystyk) dodane są bardzo często polecenia, których celem jest wyświetlanie reklam. Można je blokować przy pomocy pliku HOSTS. Więcej informacji TUTAJ.

Programy do blokowania reklam

 

Wszystkie przedstawione programy są darmowe.

 

Ad Muncher

 

Świetny programik blokujący reklamy w większości przeglądarek oraz Pando, SopCast, ICQ, Morpheus, Kazaa, PalTalk, iMesh, Bearshare, LimeWire, Yahoo! Music Jukebox, TVAnts i innych, jak zapewnia autor.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

AdBlock Plus

 

Świetny dodatek automatycznie usuwający większość reklam. Umożliwia ręczne stosowanie filtrów: tworzenie reguł (usuwać) i wyjątków (nie usuwać). Polska instrukcja tworzenia filtrów jest dostępna TUTAJ. Funkcjonuje z następującymi przeglądarkami i programami: Mozilla Firefox, Mozilla Thunderbird, Mozilla Fennec, Arora, SeaMonkey, K-Meleon, Songbird, eMusic Remote, Prism. Program, jako chyba jedyny z darmowych, ukrywa linki sponsorowane w wyszukiwarkach.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

AdBlock Plus for Google Chrome

 

Wersja powyższego rozszerzenia dla Google Chrome.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

AdBlock IE

 

Wzorowany na AdBlocku przeznaczony dla IE 8 programik blokujący reklamy.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

AdKiller Daemon

 

Aplikacja blokująca wyskakujące okienka w IE, Netscape i Operze.

 

Strona domowa programu padła.

 

DOWNLOAD

 

AdSTOP

 

Program do blokowania reklam w przeglądarkach i Gadu-Gadu.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

AdSweep

 

Kolejny program, wzorowany na AdBlocku, służący do usuwania reklam. Działa z Google Chrome, Operą, Safari, Firefoxem.

 

Strona domowa programu i download

 

AKiller

 

Programik blokujący wyskakujące okienka, działa z większością przeglądarek.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

IE AdBlock

 

Dodatek do Internet Explorer 6 i 7 blokujący reklamy, oparty na darmowym Adblock Plus.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

IE7Pro

 

Wtyczka do Internet Explorer w wersjach 6 - 8 zawierająca wiele funkcji i dodatków, m. in. blokowanie reklam i flasha, gesty myszy, Greasemonkey. Dodatek przemyca reklamowy mechanizm OpenCandy, czego można się pozbyć poprzez uruchomienie instalatora z linii poleceń z parametrzem /NOCANDY.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

Mute Flash

 

Wtyczka do Mozilli Firefox i pokrewnych mająca za zadanie wyciszenie filmików wykonanych w technologii Flash. Działa tylko pod XP.

 

DOWNLOAD

 

Opera AdBlock

 

Zestaw filtrów reklam dla Opery. Blokowanie odbywa się za pomocą pliku urlfilter.ini, który można samodzielnie edytować. W sieci są dostępne gotowe filtry blokujące, np. TUTAJ.

 

Opis na OperaWiki

 

Pop-down

 

Jeszcze jedna aplikacja do blokowania pop-up. Współpracuje z IE.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

Popup Free

 

Kolejny programik dla IE przeznaczony do blokowania wyskakujących okienek.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

Privoxy

 

Oprogramowanie serwera pośredniczącego dla protokołów HTTP i SSL. Umożliwia blokowanie reklam, ciasteczek, niechcianej zawartości, interntowego spyware, modyfikację nagłówków HTTP. Działa w systemach: Linux, Windows, Solaris, NetBSD, FreeBSD, OpenBSD, OS/2, Mac OS X, AmigaOS.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

 

Proxomitron

 

Świetny programik do blokowania niechcianej zawartości.

 

Strona domowa programu

 

DOWNLOAD

Co to jest reklama?

 

 

Reklama internetowa jest nieco odmienna od wersji tradycyjnej. Przede wszystkim może być interaktywna i automatycznie dostosowywać się do klienta (np. wyświetlanie w reklamie na portalach społecznościowych imienia odbiorcy). Ma trzy główne cele: budowanie świadomości istnienia produkty/marki, dążenie do zwiększenia sprzedaży oraz zachęcenie do odwiedzin (najczęściej powtarzanych) na stronie WWW producenta.

 

Reklamy internetowe możemy podzielić na:

1. banner (ang. sztandar, transparent) — blok graficzny, najczęściej wykonany w technologii Flash lub statyczny (zapisany wtedy jako plik JPEG lub GIF). Jest najczęściej odnośnikiem do reklamowanej strony. Zwykle ma poniżej 500 pikseli szerokości.
   
2. expand banner — banner, który rozwija się (ogólnie: zwiększa rozmiar) po najechaniu na niego.
   
3. button (ang. przycisk) — mała forma bannera, wielkości zazwyczaj ok. 120 na 60 pikseli, po którego kliknięciu przenosimy się na stronę reklamodawcy.
   
4. antypixel — kolejna odmiana bannera, przycisk o wielkości 80 na 15 pikseli z zastosowaną najczęściej czcionką Silkscreen.
   
5. pop-up — wyskakujące okienko, które wyświetla się najczęściej po wejściu na stronę. Wykonywane najczęściej w technologii javascript i Flash. Bardzo denerwujące dla odbiorcy, dlatego wiele przeglądarek posiada wbudowaną funkcję blokowania wyskakujących okienek.
   
6. pop-under — forma wyskakującego okienka, które wyświetla się pod oknem przeglądarki, widoczne najczęściej po jej zamknięciu. Również blokowane.
   
7. skyscraper (ang. drapacz chmur) — odmiana bannera, pionowy blok reklamowy, zazwyczaj o wymiarach 120 na 600 pikseli.
   
8. mailing — chyba najbardziej denerwujące reklamy — zazwyczaj zwykły spam, czyli wiadomości e-mailowe wychwalające produkt.
   
9. brand mark — blok reklamowy, wyświetlany w najwyższej warstwie otwieranego dokumentu.
   
10. blogvertising — reklama na blogu.
    
11. keyword advertising (linki sponsorowane) — ogłoszenia, kojarzone ze słowami kluczowymi, wyświetlane na liście odsyłaczy w wyszukiwarkach internetowych.
    
12. meta ad — baner reklamowy wyświetlany w wyszukiwarce, tematycznie związana z wyszukiwaną frazą.
    
13. reklama kontekstowa — reklama tematycznie związana z przeglądaną przez użytkownika stroną czy wiadomością. Przykładem jest Google AdSense — tekstowe reklamy pokazywane na wielu stronach.
    
14. billboard — powierzchnia, na której umieszczane są reklamy; podobna do bannera.
    
15. mapvertising — reklama w postaci logo firmy, wyświetlana na mapie; po uaktywnieniu wyświetla podstawowe informacje o reklamowanym podmiocie.
    
16. expand billboard — billboard, który rozwija się po najechaniu na niego kursorem.
    
17. toplayer — animacja, wyświetlana na najwyższej, przezroczystej, warstwie strony.
    
18. interstitial — pełnoekranowa animacja, wyświetlana przed pełnym załadowaniem strony internetowej; bardzo denerwująca.
    
19. reklama pływająca — blok reklamowy, przemieszczający się nad właściwą treścią strony, zazwyczaj z przesuwaniem jej przez użytkownika.

 

 

All rights reserved.

Copyright © Dawid Suder, 2009 - 2011

 

Kontrolowanie prezentacji stron WWW

 

Internet to źródło informacji, to miejsce wymiany poglądów i wiedzy. Tutaj także można wiele zarobić. Niezliczona liczba sklepów, firm oferuje w sieci swoje produkty. Jak i w normalnym (czyli poza komputerem) świecie istnieją tutaj także reklamy. Mają one zachęcać użytkownika do zapoznania się z ofertą danej firmy/sklepu i zrobienia zakupów. Nie są one problemem, jeśli stanowią statyczne obrazkowe lub tekstowe bloki. Jednak najwięcej osób spojrzy na wielką jaskrawą planszę z migającym napisem (niestety właśnie takie bannery reklamowe powstają najczęściej). Spojrzy... najczęściej z odrazą.

 

Jeśli masz już totalnie dość reklam na stronach i chcesz się ich pozbyć — ten tekst jest dla Ciebie, przedstawię tutaj najważniejsze sposoby radzenia sobie z niechcianymi elementami stron internetowych.

 

Spis treści

• Co to jest reklama?
• Programy do blokowania reklam
• Blokowanie serwerów z reklamami
• Blokowanie za pomocą Kaskadowych arkuszy stylów
• Blokowanie elementów na wybranej stronie
• Blokowanie elementów — JavaScript
• Skrypty Greasemonkey
• Tracking Protection
• Blokowanie skryptów uniemożliwiających przeglądanie strony
• Kilka zdjęć na zakończenie

Dezaktywuj Norton Internet Security, restart i sprawdź.

 

Co z trybem awaryjnym?

 

Jakie masz połączenie z siecią?

Jeżeli masz jakiegoś admina nad sobą, to możesz zapytać, czy nie ma tam jakichś problemów.

 

Natomiast dobór zablokowanych stron wskazuje jednoznacznie na blokadę przez człowieka.

Miałeś zmienić wg TEGO adresy DNS na OpenDNS.

 

Pierwsze i trzecie polecenie nie działa - nie mam uprawnień.

Uruchom wiersz poleceń z uprawnieniami administratora.

Start -> Wszystkie programy -> Akcesoria -> Wiersz polecenia - prawym na to i "uruchom jako administrator"

 

Potem konieczny restart kompa.

 

Jak dać te logi.

Logi dodaj jako załączniki do posta (jeśli się zmieszczą) lub na jakiś serwis wklejkowy, np. wklej.to, wklej.org, nopaste.pl.

Zmieniałeś adresy DNS?

Daj logi (zwykły i extras) z OTL-a.

Jak wygląda sytuacja w trybie awaryjnym?

 

Otwórz CMD i wstukaj komendy:

 

netsh int ip reset reset.log
ipconfig /flushdns
netsh winsock reset

 

Jakie masz połączenie (przez modem/router/inaczej)?

 

Czy problem dotyczy wszystkich przeglądarek?

Czy używasz jakiegoś firewalla/zapory? Spróbuj na próbę wyłączyć.

Jaki system?

Aplikacje internetowe!

Witam ponownie

Tak więc: rozkręcamy to forum