dejko

Inne zagraniczne protokoły/sieci Zasadniczo każdy kraj ma swój własny wewnętrzny protokół komunikacyjny. W zasadzie zawsze znajdzie się coś na wzór GG, które wprowadzając swoje zamknięte coś, ma za zadanie umożliwić ludziom komunikację w skali regionalnej. Nie ma większego sensu opisywanie tu wszystkiego - bo dla Polska jest to bez znaczenia. Trzeba być naprawdę dziwakiem, żeby do rozmowy ze znajomymi, używać np. Chińskiej sieci zamiast jednego z Polskich lub międzynarodowych protokołów.

Protokół YMSG Protokół stworzony na potrzeby serwisu internetowego Yahoo! Jak zwykle w takim przypadku, protokół zamknięty i przeznaczony do użytku ze wskazanym komunikatorem, wyświetlającym reklamy + reklamującym usługi portalu. Charakter sieci.W sumie nie wiem. Nie korzystałem nigdy z tej sieci. Można jedynie powiedzieć, ze to sieć międzynarodowa, więc pogadać można nie tylko po polsku. Podstawowa funkcjonalność.Identyfikacja w sieci - za pomocą nicków - nazw użytkowników. Użytkownik wybiera dowolną nazwę, o ile nie jest ona już zajęta. Najlepsze możliwe rozwiązanie. Zalecany komunikator - zalecanym komunikatorem, jest aplikacja Yahoo! Messenger. Nie ma problemów z podczepieniem się do sieci za pomocą dowolnego nieoficjalnego klienta. Przesyłanie plików - jest. Dodatkowo współdzielenie sie plikami graficznymi. Statusy - mało... YMSG oferuje tylko 3 statusy: Dostępny, Nie przeszkadzać i Niewidoczny dla wszystkich. Opisy: jest możliwość ustawiania statusów opisowych od długości 255 znaków. Awatary - są. Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest powiadamianie o fakcie pisania wiadomości przez kontakt. Szyfrowanie transmisji - brak. Filtr antyspimowy - brak. Zresztą przy takiej identyfikacji, filtr nie jest potrzebny. Prywatność i bezpieczeństwo - jest autoryzacja, kontrola obecności na cudzej liście kontaktów, ignorowanie, ukrywanie się. Czyli pakiet podstawowy. Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze, synchronizowane z Yahoo! Mail Adress Book. Konferencje - są. Dodatkowe funkcje - ograniczone głównie tylko do użytkowników korzystających z dedykowanego komunikatora. Pingbox (cos w rodzaju shoutboxa), gierki, wspólne oglądanie wideo, translator wiadomości - ogólnie nic ciekawego, biorąc pod uwagę niewielką ilość użytkowników w Polsce. PodsumowanieNie ma sensu się w to ładować. Dedykowany klient, posiada obsługę protokołu MSNP, czyli o ile jest się zarejestrowanym w sieci MSN to można sobie pogadać z userami Yahoo. Poza tym, prawie każdy komunikator o ile ma obsługę Yahoo, to pozwala też ma korzystanie z innych międzynarodowych sieci.

Jabber/XMPP Przyszłość komunikacji IM i próba ustalenia standardowego protokołu do komunikacji IM. Protokół jest otwarty, co pozwalana wykorzystywanie go przez każdego do wszystkiego. Sieci oparte na Jabber/XMPP są obecne i w małych firmach chcących zabezpieczyć sobie skuteczną komunikację wewnętrzną i w wielkich korporacjach udostępniających usługi IM w skali globalnej (np. Google i Google Talk). Jabber i XMPP są bardzo często ze sobą mylone ale nie oznaczają tego samego. Jabber został zapoczątkowany w 1998 roku przez Jeremie'ego Millera. Od tamtego czasu powstało wiele serwerów oraz klientów Jabbera, które korzystają z tego protokołu. Zaś sam protokół nie został nigdy w pełni opisany, a jego dokumentacja jest opisem stanu istniejącego i nie może być brana jako standard, który powinien zostać zaimplementowany. XMPP jest nową wersją protokołu Jabber, ustandaryzowaną przez IETF. XMPP nie jest kopią protokołu Jabbera, ze względu na słabe punkty oraz błędy jakie posiada pierwsza wersja protokołu. Mimo tego XMPP zakłada kompatybilność wstecz. Mimo tej wstecznej kompatybilności, bardzo stare serwery nie są w pełni zgodne z XMPP. ź - Wikipedia Charakter sieci.Niektórzy uważają sieci oparte na Jabber/XMPP jako podsieci jednej wielkiej globalnej sieci komunikacyjnej. Wiąże się to z faktem, ze o ile administratorzy nie zdecydują się na zamknięcie danej sieci (jak w przypadku np. sieci Tlen), to jej użytkownicy bez problemu mogą się komunikować z użytkownikami innych sieci. Stabilność sieci: dzięki decentralizacji nie ma mowy o całkowitym padzie. Zdarzają się wyłączenia poszczególnych serwerów - szczególnie tych amatorskich - co wyłącza z gry użytkowników danej podsieci (trzymając się wyżej przyjętego nazewnictwa). Podstawowa funkcjonalność.Identyfikacja w sieci - użytkownik identyfikowany jest na podstawie tzw JID który stanowi: [dowolna nie zajęta nazwa użytkownika]@[domena] - czyli analogicznie jak w adresie email. Zalecany komunikator - brak. Całkowita dowolność w wyborze. Przesyłanie plików - jest. Statusy - od pięciu do sześciu, w zależności, czy serwer wspiera status niewidoczny. Nowoczesną alternatywa dla niewidocznego, są tzw. listy prywatności, gdzie można tworzyć filtry i decydować co kto może wiedzieć o naszej aktywności. Są dostępne różne dodatki (ikonki + opisy) przekazujące informację o aktywności kontaktu albo nastroju. Jest wsparcie dla obsługi informacji o odsłuchiwanym utworze. Wszystko to oczywiście niezależne od głównego statusu oraz opisu. Status opisowy moze mieć nieograniczoną ilość znaków, ale przeważnie administracja serwerów ogranicza tą ilość do 1024 znaków. Awatary - są. Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest i to znacznie bardziej pełne niż w przypadku innych protokołów. Zależnie od serwera i używanego klienta, odbierać można informacje o pisaniu, otwarciu okna rozmowy, zamknięciu okna rozmowy, pauzie - a w niektórych przypadkach jest możliwość podglądu na żywo wpisywanego przez dany kontakt tekstu wiadomości. Szyfrowanie transmisji - jest. Filtr antyspimowy - brak. Konstrukcja identyfikatorów raczej wyklucza możliwość rozsyłania spimu. Prywatność i bezpieczeństwo - rozbudowane. Jest autoryzacja, listy prywatności - właściwie wszystko co trzeba. Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze, czyli jest dostępny z każdego miejsca i importowany na listę kontaktów bez ingerencji użytkownika. Konferencje - tylko w formie czatu. Dodatkowe funkcje - cała masa i właściwie temat rzeka. Trudno się w tym nawet połapać... transporty do innych sieci, usługi sieciowe, multi-konta, multi-połączenia, konsola, vCard. Implantacja i obsługa części z funkcji, zależy od gestu administratora danego serwera/sieci albo od możliwości stosowanego klienta. Podsumowanie.To zasadniczo przyszłość komunikacji IM. Można zauważyć, ze wiele nowych sieci, zamiast inwestować we własne zamknięte protokoły, wykorzystuje Jabbera. W Polsce protokół ma złą sławę. Kojarzy się z rozwiązaniem dla geeków (trzeba wybrać sobie dobry komunikator, trzeba wybrać dobry serwer, jest dużo funkcji) oraz ze sporą awaryjnością (wiele malutkich amataorskich serwerów, które up-timem nie grzeszą). Do tego ignorancja użytkowników, wychowanych na Gadu-Gadu. Założenie konta (albo i dwóch) wyjątkowo zalecane - pomimo obecnie małej popularności. Na szczęście każdy szanujący się multikomunikator, ma lepszą lub gorszą obsługę tego protokołu.

OSCAR protocol Protokół komunikacyjny stworzony przez AOL. Licencja jak w wiekszości przypadków własnościowa, więc z protokołu korzystają tylko dwie - acz bardzo popularne sieci - ICQ i AIM. Sieć ICQ znacznie lepiej wykorzystuje możliwości protokołu, więc w razie czego polecałbym założenie konta właśnie tam. Dedykowane komunikatory posiadają obsługę obu sieci. Podstawowa funkcjonalność.Identyfikacja w sieci - tak jak w przypadku GG kontakt identyfikowany jest po numerku. Zresztą GG wzorowane było na ICQ Zalecany komunikator - do ICQ - komunikator ICQ, do AIM - komunikator AIM. Oba komunikatory wspierają wzajemnie bratnie sieci. Nie ma żadnych problemów z korzystaniem z alternatywnego komunikatora. Przesyłanie plików - tak - i w ICQ i w AIM (tu dodatkowo całe foldery). Statusy - dla ICQ - 6 statusów, statusy opisowe długości 250 znaków, dodatkowo ikony nastrojów. Dla AIM 2 statusy (dostępny, ukryty) i status opisowy 108 znaków. Awatary - są Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest powiadamianie o fakcie pisania wiadomości. Szyfrowanie transmisji - tak ale w sieci ICQ wyłączone. Filtr antyspimowy - jest - w ICQ od niedawna bardzo skuteczny. Antispim w tej sieci to podstawa, bo światowa sława sieci generuje miliony niechcianych wiadomości. Prywatność i bezpieczeństwo - w sieci ICQ prywatność i bezpieczeństwo są bardzo zaawansowane. Listy prywatności, autoryzacja... Sieć AIM nie wykorzystuje tych możliwości. Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze bez udziału użytkownika. Konferencje - tak Dodatkowe funkcje - zależne od sieci i niedostępne z poziomu alternatywnych klientów Podsumowanie.Do niedawna konto w sieci ICQ było podstawą rasowego internauty. Teraz z powodzeniem zastępuje je konto w sieci Microsoftu. Zwykle jak ktoś ma konto na ICQ to ma i UIN w innych sieciach. AIM raczej tylko jak się chce randkować z Amerykanami.

Microsoft Notification Protocol Jeden z najpopularniejszych protokołów na świecie i drugi po Skype w Polsce. Na dzień dzisiejszy, z sieci Microsoftu korzysta ponad 300 milionów użytkowników. Narzędzia umożliwiające założenie konta oraz realizację rozmowy są zintegrowane z systemami operacyjnymi Microsoftu - co zapewne tak jak w przypadku IE przyczyniło się do popularności tej sieci a co za tym idzie - tego protokołu. Charakter sieci.Jak to w przypadku Microsoftu - sieć jest oczywiście komercyjna. Na szczęście MS nie robi jakichś większych problemów z dostępem poprzez alternatywne komunikatory. Stabilność. Raczej duża. Z doświadczenia wiem, że czasem bywają problemy z zalogowaniem, ale padu jako takiego to chyba nie zważyłem. Podstawowa funkcjonalność.Identyfikacja w sieci - identyfikatorem jest adres mailowy w domenie Windowslive lub Hotmail. MSNP akceptuje też dowolny inny posiadany już adres. Zalecany komunikator - zalecanym komunikatorem jest Windows Live Messenger lub jego uproszczona wersja w postaci Windows Messenger dodawana do systemu operacyjnego Windows. Microsoft nie robi problemów użytkownikom komunikatorów alternatywnych. Przesyłanie plików - jest i to całkiem rozbudowane włączenie z współdzieleniem się plikami. Niestety spora część funkcjonalności wymaga zgodności z usługami MS oraz dość często - korzystania z Windows OS. Statusy - z niewiadomych powodów, w najnowszej wersji protokołu zredukowano ilość dostępnych statusów z 7 do 4. Obecnie jest to: Dostępny, Zajęty, Z dala od komputera, Niewidoczny. Długość opisu ograniczona jest do 128 znaków. Awatary - są Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest. Odbiorca jest powiadamiany o tym, że nadawca pisze wiadomość. Szyfrowanie transmisji - brak. Filtr antyspimowy - nie ma. Forma UID wyklucza raczej spim. Przez kilka lat na UID MSN nie dostałem ani jednej niechcianej wiadomości. Prywatność i bezpieczeństwo - jest autoryzacja, mini lista prywatności (podział na kontakty które widzą opis oraz zmiany statusu i na tych których go nie widzą) i działający status niewidoczny. Sposób przechowywania kontaktów - na serwerze. Automatyczny import/eksport bez udziału uzytkownika. Konferencje - tak. Dodatkowe funkcje - całkiem sporo. Identyfikacja z Windows Live, przesyłanie nagranych klipów głosowych oraz tzw. wink'ów (obrazków dźwiękowych), Windows Live SkyDrive (współdzielenie plikami), video/audio rozmowy, gry, lista aktywności (pomoc zdalna, tablica rysunkowa, współdzielenie aplikacji). Część z nich realizowana jest tylko pomiędzy komunikatorami WLM i dostępna tylko dla userów Windowsa XP. Podsumowanie.Jeden ze światowych gigantów. Ta sieć i ten protokół dostarczyć moze sporej uciechy, ale raczej nie Polakom. Pomimo tego, ze w Polsce sieć jest z miesiąca na miesiąc coraz bardziej popularna, to jednak niechęć do produktów MS, ignorancja i brak wsparcia dla GG nie przyciąga ludzi. Z drugiej strony klienci MSNP nie obsługują wszystkich bajerów, a jedynie ograniczają się do zapewnienia pełnej obsługi tekstowej. Wchodzenie w to? Na własne życzenie.

Skype protocol Chyba najpopularniejszy w Polsce protokół komunikacyjny pochodzenia zagranicznego. Zasadniczo nie jest on przeznaczony do rozmów tekstowych i sama klasyfikacja Skype jako IM jest sprawą dyskusyjną. Możliwość prowadzenia rozmowy tekstowej (czatu) jest - ale raczej jako skromny dodatek do Audio/Video. Najczęściej używany zamiennik dla Gadu-Gadu, stosowany w momencie gdy GG się wyłoży. Ze Skype korzysta wiele firm i instytucji, i w wielu wypadkach jest to jedyna możliwość dokonania darmowej rozmowy z ich pracownikami. Charakter sieci. Sieć oczywiście komercyjna, ale bez nachalnych reklam czy spimu. Użerać się trzeba z widokiem zachęt dodatkowych usług oferowanych przez Skype. Trzeba się liczyć z tym, że moc obliczeniowa naszego komputera będzie wykorzystywana do poprawy jakości połączeń w sieci Skype. Użytkownicy słabych łączy oraz kiepskich hardwarowo komputerów mogą to dobitnie odczuć na własnej skórze. Stabilność. Całkiem przyzwoita. Raczej nie zdarza się żeby padło, chociaż historia zna kilka przykładów gdzie przez kilka dni nie dało się zalogować. Podstawowa funkcjonalność. Identyfikacja w sieci - identyfikacja odbywa się na podstawie "nicku" - nazwy wymyślonej dla siebie przez użytkownika. Prościej już nie da... żadnych dodatków - tylko sam nick. Zalecany komunikator - nie tylko zalecany ale i jedyny dostępny, to komunikator Skype. Ideowo to taka międzynarodowa wersja Gadu-Gadu. Klient ciężki, mało funkcjonalny, zalepiony duperelami. W 2006 roku złamano protokół, ale jak do tej pory nie powstał na PC żaden alternatywny klient dla Skype. Przesyłanie plików - jest. Statusy - Skype oferuje 4 statusy: Dostępny, Zaraz wracam, Nie przeszkadzać, Niewidoczny. To dosyć mało jak na światowe realia. Brakuje statusu sygnalizującego gotowość do rozmowy. Jest możliwość ustawiania statusów opisowych o bliżej nieokreślonej długości. Ciekawostką są opisy video, które ze względu na ograniczone możliwości doboru treści pozostaną raczej na etapie zbędnego bajeru. Awatary - są. Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest powiadamianie o fakcie pisania wiadomości przez kontakt. Szyfrowanie transmisji - podobno jest. Filtr antyspimowy - nie zauważyłem. Skype nie używa numerków więc stworzenie botów rozsyłających spim jest praktycznie niemożliwe. Prywatność i bezpieczeństwo - można decydować o tym od kogo przyjmowane będą wiadomości (czy tylko z listy kontaktów czy z całej sieci), można też blokować konkretne nicki. Sposób przechowywania kontaktów - na serwerach Skype. Zalogowanie na konto powoduje automatyczne pobranie listy kontaktów - która jest stale synchronizowana bez udziału użytkownika. Konferencje - są. Dodatkowe funkcje - cała masa. Nie ma sensu się nad tym rozpisywać, po jak wspomnialem na początku, sama komunikacja tekstowa jest tylko "dodatkową funkcją" do rozmów głosowych i video. Podsumowanie. Identyfikator Skype, to jedna z podstawowych pozycji na liście niezbędników internauty. W naszych warunkach to nieraz jedyna możliwość dogadania się w trakcie Gadu-Gadu. Ze względu na zasobożerność jedynego słusznego komunikatora, jest on włączany głównie wtedy kiedy jest potrzeba skorzystania z niego. Jednym słowem - identyfikator Skype jest tak niezbędny jak UID Gadu-Gadu.

Inne polskie protokoły/sieci Spik.To nic innego jak Jabber, ale zaadaptowany na potrzeby komunikatora Wirtualnej Polski (sytuacja analogiczna jak w przypadku AQQ2). Nie jest to żaden nowy protokół, a w sieć można się wpiąć za pomocą dowolnego klienta Jabbera. Dedykowany komunikator Spik od jakiegoś czasu jest porzucony przez twórców i nowych wersji prawdopodobnie nie będzie. Serwery Wirtualnej Polski jednak nadal mają funkcjonować. Nie ma co plakać, tylko przyjąć prawidłowe nazewnictwo. Spik to nie Spik, tylko Jabber.

Protokół Stefan Tak jak każdy inny szanujący się polski portal, tak i Interia.pl uparła się na swój własny komunikator. Sieć Stefan miała nawet swojego czasu grono oddanych użytkowników. Na dzień dzisiejszy, co to jest Stefan wiedzą tylko najstarsi górale. Charakter sieci. Protokół powstał, bo powstać musiał. Interia się uparła i zamiast zrobić tak jak np. AQQ (z Jabberem), stworzyli kolejną, zamkniętą i nikomu nie potrzebną sieć. Sieć nie ma charakteru komercyjnego... ma być raczej jedynie dodatkiem, żeby Interia nie zostawała z tyłu za o2 lub Wirtualną-Polską. Nie wciskają reklam, nie rozsyłają spamu. Całość nieco skompromitowana, przez marketing Interii, która wydaje się kierować swój produkt dla dzieci do lat 5. Stabilność. Szczerze mówiąc nie wiem. Z racji śladowego udziału w rynku być może jest dobra, ale w tej sytuacji nie ma to żadnego znaczenia. Podstawowa funkcjonalność. Identyfikacja w sieci - użytkownik jest identyfikowany za pomocą nicków. Zalecany komunikator - trudno tu mówić coś o zalecaniu, bo protokół Stefana obsługują tylko dwa, wydane przez Interię komunikatory. Jest to Stefan i jego następca iDesk. Przesyłanie plików - jest. Statusy - tylko 3 (4 z niedostępnym) tak jak kiedyś w Gadu-Gadu. Dodatkowo, protokół Stefana umożliwia ustawianie "Nastrojów" czyli statusów w stylu "zły", "zadowolony" itd. w postaci emotek. Jest możliwość ustawiania statusów opisowych o długości do 100 znaków. Awatary - są. Powiadamianie o aktywności rozmówcy - jest. Realizowane jest dokladnie tak samo ja w Tlenie, czyli adresat widzi, że autor pisze wiadomość. Szyfrowanie transmisji - jest. Filtr antyspimowy - protokół nie oferuje tego typu zabezpieczenia, co w przypadku takiej identyfikacji jest raczej zbędne. Prywatność i bezpieczeństwo - jest mechanizm autoryzacji, jak w Tlenie. Sposób przechowywania kontaktów - nie mam pojęcia. Z opinii innych wiem, że trzeba samemu zatroszczyć się o regularny eksport listy na serwer - czyli rozwiązanie jak w GG. Konferencje - są. Dodatkowe funkcje - tak jak w przypadku innych sieci portalowych tak i tutaj, sa powiązania z pozostałymi usługami od Interii. Z poziomu komunikatora dostępny jest czat Interii, gry on-line czy oglądanie TV. Rejestrując się w sieci, otrzymujemy za darmo konto pocztowe. Podsumowanie. Sieć zupełnie nieprzydatna i nie ma jakiegokolwiek sensu zakładanie tam konta. Śladowa ilość użytkowników, tylko dwa komunikatory kompatybilne z protokołem, idiotyczna nazwa.

AQQ Tu rozróżnić można dwie wersje AQQ: - stary zamknięty protokół, - nowy, czyli Jabber na serwerach aqq.eu. Stary protokół omówię skrótowo, jako, że to forma archiwalna. Wyraźnie widać, że twórcy pomału chcą zamknąć kartę AQQ1. Znowu AQQ2 to nic innego jak Jabber. Normalna otwarta sieć, z której korzystać może każdy. Protokół AQQ1 Charakter sieci. Sieć zamknięta, komercyjna i nastawiona na zyski. Nigdy nie było wymogu korzystania z dedykowanego softu, ale twórcy (a właściwie twórca) nie tolerowali jakichkolwiek prób łamania postanowień licencyjnych. Usuwanie reklam poprzez dostępne nieoficjalnie rozszerzenia, skutkowało zablokowaniem konta - na szczęście tylko do czasu usunięcia nielegalnej wtyczki. AQQ miało złą prasę. Głośny był przypadek, gdy jeden z użytkowników odkrył, że przez protokół przesyłana jest dość duża ilość absolutnie zbędnych do komunikacji IM danych. Do tego brak szyfrowania, powodował, że komunikacja przez AQQ uważana była za niebezpieczną. Złe wrażenie robił też "pokemonizm" całej sieci. Całość nastawiona była na napływ migrujących z GG dzieciaków, zachęcanych jakimiś durnymi punktami doświadczenia oraz darmowymi "wapsterami" umożliwiającymi podbór darmowych bajerów na telefon komórkowy z serwisu Wapster.pl. Co sobota użytkownik spamowany był informacjami o nowym bonusie, co znacząco denerwowało bardziej wymagających użytkowników. Dziecinność i problemy z bezpieczeństwem, odstraszały co bardziej poważnych użytkowników. Sam protokół to tuningowana wersja protokołu Gadu-Gadu. Zawierał on wszystko co GG + znacząco poszerzał jego funkcjonalność. Mała ilość użytkowników sieci sprawiła, że mało który komunikator posiadał wsparcie dla tego protokołu. Podstawowa funkcjonalność. Protokół AQQ zawierał wiele ciekawych i unikalnych funkcji. Należało do nich skuteczne przesyłanie plików, pozwalające na przesyłanie całych folderów, powiadamianie o pisaniu wraz z licznikiem wpisanych znaków, 8 statusów i możliwość ustawienia 255 znakowego opisu czy przesyłanie obrazków w oknie rozmowy. Reszta była kopią Gadu- Gadu. Całość ustawiona pod gusta grupy docelowej, która nad bezpieczeństwo stawiała bajery. AQQ2 Charakter sieci. Znudzony narzekaniem i przekonany jękami użytkowników twórca postanowił zarzucić sieć AQQ i przenieść sie na protokół Jabbera. Idąc dalej - sieć jak sieć. Całość stała się otwarta, konto może tam założyć każdy, a korzystać można za pomocą dowolnego klienta Jabbera. Podstawowa funkcjonalność. Właściwie nie ma co opisywać, bo Jabber to Jabber. Z ciekawostek: w AQQ stosować można opisy o długości 512 znaków. Jest opcja Real time-typing, wyświetlająca u odbiorcy w czasie rzeczywistym tekst tworzony przez nadawcę. Jest to realizowane na poziomie AQQ <-> i nie jest kompatybilne z innymi klientami Jabbera. Zalecany klient, to AQQ w wersji 2. Podsumowanie AQQ1 - całkowicie odradzam inwestowanie czasu w zakładanie tam konta. Mała ilość użytkowników, mała ilość kompatybilnych klientów (właściwie chyba tylko Tlen i Konnekt zapewnial obsługę), spam, konieczność wypełniania durnego formularza przed rejestracją (wyciąganie danych osobowych) no i co najważniejsze - sieć nierozwojowa na wymarciu. AQQ2 - a tu już wedle uznania. W sumie Jabber jak każdy inny. Pełna wolność i swoboda (do momentu puki nie zaczną spamować wapsterami i nikogo nie interesującymi bonusami).

Protokół Tlen Drugi pod względem popularności Polski protokół, będący w istocie niepełnosprawną modyfikacją Jabbera. Siec jest mocno powiązana z serwisem o2.pl - nastawiona na zbijanie PLN-ów i walkę o pierwsze miejsce z Gadu-Gadu. Charakter sieci. Sieć jak najbardziej komercyjna, jednak w mniejszym stopniu niż Gadu-Gadu. Tutaj do przechwytywania użytkowników stosuje się bonusy w postaci np. wciskanego przy rejestracji konta mailowego w domenie o2.pl lub tlen.pl. Twórcy Tlena nie upierają się przy jedynym słusznym komunikatorze, a narzędzi alternetywnych jest całkiem sporo. Dodatkowo jest możliwość połączenia się z siecią Tlen za pomocą klientów Jabbera. Od jakiegoś czasu serwer Tlena został otwarty, ale próby połączenia się przez ominięcie standardowych narzędzi do komunikacji z tą siecią, nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. działa to po prostu słabo. Twórcy nigdy nie ukrywali, po co jest Tlen. Chcieli skopać tyłek Gadu-Gadu, ale nigdy im się to nie udało, chociaż zawsze byli krok w przód przed liderem pod względem funkcjonalności. Stabilność. Na sama stabilność jako taką, nie ma co narzekać. Oczywiście były okresy gorsze, ale w ogólnym rozrachunku nie jest źle. Problemy stwarzał czasem sam protokół powodując wysyłanie dziwnych treści oraz serwery, które dublowały wiadomości, albo przesyłały wiadomości widmo. Niestety TlenTeam do rychliwych nie należy i wszelkie awarie oraz problemy naprawiane są powoli i bez pośpiechu. Podstawowa funkcjonalność. Identyfikacja w sieci - identyfikator stanowi adres mailowy. Tak jak w przypadku zakładania konta mailowego, użytkownik ma dowolność (o ile dana nazwa nie jest już w użytku) w wyborze nazwy znajdującej się przed małpą. Identyfikator ma postać użytkownik@tlen.pl. Każdemu kto zaklada konto na o2, automatycznie zakładane jest konto w sieci tlen. Dla większości ogromną zaletą jest unifikacja konta mailowego z kontem IM. UID jest bezapelacyjnie łatwiejszy do zapamiętania i o ile ktoś używa skrzynki mailowej o2 jako podstawowej - odpada mu pamiętanie dwóch loginów. Powstają nawet idiotyczne sytuacje, gdzie komunikator Tlen jest używany tylko jako klient poczty (domyślnie aktywna jest opcja powiadamiania o nowych wiadomościach oraz możliwość tworzenia wiadomości w oknie kontaktów) w towarzystwie pracującego jako komunikator np. programu Gadu-Gadu. Zalecany komunikator - zalecanym komunikatorem, jest aplikacja Tlen. Producent dostarcza zalecanego klienta na platformy Windows, MacOS oraz Linux. Jest też dostępna z panelu pocztowego całkiem fajna wersja webowa. Zalecany klient Windowsowy oblepiony jest reklamami, ale na szczęście nikt nie robi problemu w przypadku chęci skorzystania z alternatywnych klientów. Przesyłanie plików - jest, ale działa dość koślawo. Na szczęście nie ma sztucznych problemów z przesyłem pomiędzy klientem oryginalnym, a alternatywnymi. Statusy - podobnie jak w Jabberze, statusów jest siedem: Dostępny, Porozmawiajmy, Jestem zajęty, Zaraz wracam, Wrócę później, Niewidoczny i Niedostępny. Jest możliwość ustawienia statusu opisowego z maksymalnie setką znaków. Awatary - są. Powiadamianie o aktywności rozmówcy - są. Odbiorca jest powiadamiany o fakcie pisania wiadomości przez nadawcę. Szyfrowanie transmisji - jest, za pomocą algorytmu RSA/Rijandel. Filtr antyspimowy - protokół nie oferuje takiego rozwiązania, jednak można być spokojnym o brak spimu w tej sieci. Spim jest problemem sieci o identyfikatorach numerkowych (patrz GG albo ICQ). Prywatność i bezpieczeństwo - jest system autoryzacji, który pozwala decydować kto ma widzieć zmiany statusu i opisu. Jest status niewidoczny, który jest znacznie skuteczniejszy od tego z Gadu-Gadu. W związku z tym, ze regulamin sieci nie nakazuje używania konkretnego narzędzia, prywatność można zwiększyć przez stosowanie odpowiednich rozszerzeń w konkretnych klientach. Sposób przechowywania kontaktów - kontakty wraz z podziałem na grupy, przychowywane są na serwerze bez konieczności ingerencji ze strony użytkownika. Podłączenie się do sieci, skutkuje automatyczną synchronizacją kontaktów z używanym klientem. Konferencje - tylko w formie czatów. Dodatkowe funkcje - zasadniczo nie ma tu nic nadzwyczajnego. Protokół Tlenowy to po prostu okrojony Jabber zamknięty w komercyjnej sieci. Są wideo/audio rozmowy, ale to cecha sieci, a nie protokołu. Jest integracja z o2.pl, którą na szczęście w zgodzie z regulaminem i licencją można wyciąć. Podsumowanie Nic szczególnego. Oczywiście na upartego, można założyć konto w tej sieci. Tlen jako jeden z podstawowych polskich protokołów, doczekał się obsługi w większości polskich komunikatorów. Mimo tego to słabo rokująca sieć. Większość ma w niej konto, bo używa komunikatora Tlen, który kilka lat temu był najlepszą alternatywą dla GG. Absolutnie nie przywiązują wagi do swojego konta, które "jest bo jest". Windowsowa wersja Tlena starzeje się, a społeczność zaczyna masowo przechodzić na alternatywne klienty. Sporo osób nawet nie wie, że zakładając konto pocztowe na o2.pl posiadła właśnie konto w sieci IM. W jednym zdaniu - masz tam konto to dobrze, nie masz to jeszcze lepiej. Praktycznie każdy kto ma konto na Tlenie ma też i na GG.

Protokół Gadu-Gadu Najpopularniejszy w Polsce protokół komunikacyjny, którego twórcą jest Łukasz Foltyn. GG zdominowało i właściwie można powiedzieć zmonopolizowało rynek komunikacji natychmiastowej w Polsce. Dla wielu osób komunikacja IM jest równoznaczna z Gadu-Gadu i definiowana zamiennie. Zasadniczo każdy szanujący sie komunikator, musi mieć zaimplantowaną obsługę protokołu GG. Jest to właściwie konieczne, jeśli jego twórcy mają aspiracje na zdobycie jakiejkolwiek popularności w Polsce swojego narzędzia. Do niedawna protokół GG (podobnie jak cała reszta elementów sieci włacznie z dedykowanym komunikatorem) uważany był za archaizm i znakomity przykład jak nie powinien wyglądać protokół IM. GG było sto lat za murzynami w kwestii funkcjonalności i możliwości. Charakter sieci.Sieć skrajnie komercyjna i nastawiona wyłącznie na zyski. Zgodnie z regulaminem zabronione jest korzystanie z sieci za pomocą oprogramowania innego niż dedykowane. Zatem wykorzystując komunikator inny niż ten oferowany przez GG, łamiemy regulamin sieci, narażając się na zbanowanie konta. Na szczęście GG nie egzekwuje tych postanowień, dzięki temu o ile ktoś się nie przyzna do jego łamania, to prawdopodobnie nie zostanie zbanowany. Od 17.11.2009 zmieniono nieco system. Użytkownicy rejestrujący konta po tym okresie otrzymują "wieczystą dzierżawę" na numerek (normalnie po 6 miesiącach aktywności konto było kasowane), a na świeżo założone konto można się logować tylko z najnowszej wersji dedykowanego komunikatora. Jedyny słuszny klient ocieka reklamami, które powodują nieraz wiele problemów (patrz tematy z błędami wynikającymi z nieaktualnego flasha itp.). Korzystanie z sieci dozwolone jest tylko w użytku niekomercyjnym. Klienci biznesowi, muszą dogadać się operatorem, co w praktyce rzadko kiedy występuje. Stabilność. Sieć dzięki scentralizowanej strukturze bije rekordy kompletnych padów. Nie na darmo złośliwi nadali Gadu-Gadu przydomek Padu-Padu. W okresach większej aktywności, cała sieć zostaje wyłączana z gry na kilka godzin niemal codziennie. Wiąże się to zwykle z inwazją na fora internetowe użytkowników GG i panicznymi tematami w stylu "GG mi nie działa!!!!!". Do tego znany był problem restartów serwerów w nocy, przez co wiadomości wysłane do kontaktu off-line nie dochodziły do adresata. Podstawowa funkcjonalność.Identyfikacja w sieci - użytkownik identyfikowany jest na podstawie unikalnego numeru. Na dzień dzisiejszy, numer osiągają wartości 8 liczbowe. Użytkownik nie ma wpływu na to jaki numer dostanie - jest on przydzielany losowo, a raczej jako pierwszy dostępny z puli. W sieci znane były historie osób, które pozbawiane były dolnych (np. 4 cyfrowych) numerów, na rzecz VIP-ów korzystających z usług GG. Zalecany komunikator - nie tylko zalecany, ale i regulaminowo narzucony jest komunikator Gadu-Gadu obecnie w wersji 8. Aplikacja występuje tylko w wersji na systemy Microsoftu. Planuje się wydanie wersji na Linuksa i na Mac'a. Obecnie użytkownicy alternatywnych dla Windowsa systemów, w zgodzie z regulaminem, mogą posługiwać się jedynie aplikacją webową WebGadu. Przesyłanie plików - jest przesyłanie plików i obrazków. Przesyłanie obrazów jest autorskim wynalazkiem GG raczej rzadko spotykanym w innych protokołach. GG staje na głowie aby utrudnić życie nie tylko użytkownikom alternatywnych komunikatorów, ale i użytkownikom starszych wersji własnego komunikatora. Zasadniczo nie jest możliwe przesyłanie plików pomiędzy wersją najnowszą, a identyfikującą się jako straszą wersją komunikatora Gadu-Gadu. Użytkownik starszej wersji zamiast pliku, zobaczy informację, ze używa starszej wersji i żeby ją zaktualizował. Nie ma większego problemu z przesyłem plików pomiędzy dwoma alternatywnymi komunikatorami po protokole GG. Jest to oczywista złośliwość twórców, nastawiona na przeciągnięcie jak największej ilości osób na ich najnowszy produkt. Statusy - jeszcze całkiem do niedawna, protokół GG był jednym z nielicznych, który oferował tak skąpą ilość możliwych do wybrania statusów. Było ich tylko trzy (dostępny, zaraz wracam oraz niewidoczny). Niedawno wprowadzono możliwość ustawienia jeszcze dwóch dodatkowych statusów, czyli PoGGadaj ze mną oraz Nie przeszkadzać. Zwiększono też ilość znaków możliwych do wstawienia w opisie tekstowym. Z 70 dawniej (kolejny rekord na skalę globalną), zwiększono do 250 znaków. Dodatkowo istnieje możliwość ustawienia opisów graficznych. Funkcja na szczęście płatna i ograniczona do zbiorów udostępnianych przez operatora. Spółka wykorzystuje funkcjonalność statusów opisowych do własnych celów. Po premierze Nowego Gadu-Gadu 8.0 użytkownikom bez ich wiedzy podmieniono opisy na reklamujące nowy produkt. Ostatnio widuje się też opisy dziwnej treści, stwierdzające, ze nie można zobaczyć opisu graficznego ustawionego przez dany kontakt. Awatary - niby są, ale działają odmiennie niż w przypadku innych sieci. Aby podzielić się swoim awatarem, trzeba skorzystać z konta w serwisie społecznościowym Moja Generacja (każdy numer ma je zakładane z automatu). Tam można wgrać awatar (można to zrobić z poziomu komunikatora), no i będzie on zasadniczo dostępny dla każdego kto używa najnowszej wersji komunikatora GG. Zatem jest to funkcja sieci/komunikatora, a nie samego protokołu. Powiadamianie o aktywności rozmówcy - są. Przesyłana jest informacja o fakcie tworzenia nowej wiadomości przez kontakt. Szyfrowanie transmisji - jest. Z szyfrowanej transmisji do niedawna skorzystać mogli tylko biznesowi klienci opłacający GGPro. Jest to komercyjna wersja komunikatora korporacyjnego, powstała w wyniku przejęcia przez GG spółki Livechat. Obecnie szyfrowanie jest realizowane także przy użyciu standardowego, darmowego klienta. Filtr antyspimowy - jest jedną z bardziej kontrowersyjnych funkcji GG. W końcu się pojawił i w końcu miał działać. Niestety spamerów nie zatrzymał, za to wkurzył normalnych użytkowników. GG zamiast zastosować prosty mechanizm pozwalający na wysłanie wiadomości dopiero wtedy jak wykona się określoną przez użytkownika czynność, zastosowało bajer polegający na blokowaniu konta po wysłaniu iluś tam wiadomości w danej jednostce czasu. Wynikowo - zestawienie konferencji często wiązało się z banem na 24 godziny. Oczywiście potencjalny spamer nie dostawał o tym info, słał wiadomości w kosmos, a jego kontakty zastanawiały się dlaczego nie działa. Niedawno weszły modyfikacje oraz... filtrowanie opisów. Modyfikacja polega na tym, że jeśli od nieznajomej osoby (nie mającej miejsca na liście kontaktów) dostanie się link, to zostanie on ocenzurowany, a autor i adresat powiadomieni o tym fakcie. Niby wystarczy dodać kogoś do listy i powinno być OK, jednak praktyka pokazuje, że jest inaczej. kontrowersje wzbudza filtrowanie opisów. Nie ma możliwości ustawienia opisów w których znajduje się odnośnik do jakiejś strony, zamaskowany "skracaczem" linków. Oficjalne stanowisko Gadu - chcieli zabezpieczyć użytkowników przed złośliwymi stronami, rozprowadzanymi zwykle przez takie maskowane linki. Jednak kto spamuje przez opis, tym bardziej osoby które nie mają go na liście? Tłumaczenie dość pokrętne. Spiskowe teorie głoszą, że to po prostu kolejny element cenzury ze strony gadu. Na niekorzyść spółki przemawiają niemiłe fakty z przeszłości, dotyczące wycinania linków prowadzących do konkurencji (w tym przypadku Tlen), cenzurowanie wypowiedzi politycznych, czy całkiem niedawno - wywalanie opisów zawierających odnośniki do konkurencji (AQQ, Tlen, Miranda a nawet Jabber). Oczywiście użytkownik nie wiedział, ze wywalili mu opis. Prywatność i bezpieczeństwo - niewielkie. System numerycznej identyfikacji sprzyja spamerom. To przez sieć GG rozprowadzane były trojany, wirusy i odnośniki do stron o nieciekawej treści. Użytkownik może zablokować dostęp do widoku swojego opisu i statusu osobom spoza swojej listy kontaktów. Można ignorować i można się ukryć. Status niewidoczny jest pierwszą rzeczą, którą rozpracowują amatorzy inwigilacji zaraz po wprowadzeniu każdej zmiany w protokole lub załatania luki udostępniającej podgląd. Do tego w komunikatorach linii <8.0 cienko było z bezpieczeństwem. Wyciągniecie hasla z profilu zajmowało bardziej kumatym użytkownikom maksymalnie kilka minut. Sposób przechowywania kontaktów - GG jest jedną z nielicznych sieci, nie posiadających rostera. Kontakty od jakiegoś czasu synchronizowane są na bieżąco po każdym uruchomieniu komunikatora. Wymaga to jednak zgodnej aplikacji, która w dodatku ma priorytet nad wersją webową. Konferencje - są. Dodatkowe funkcje - są audio i wideorozmowy. Gadu-Gadu wykupuje wszystko co się da i integruje ze swoją siecią. Jest Moja Generacja (serwis społecznościowy), Blip (wzorowany na amerykańskim Twitterze), Gadu Na Głos (rozmowy z komunikatora na telefon), pykam.pl (gry on-line), czy Open.fm (następca GaduRadio). Nie ma co ukrywać, że komunikacja IM zaczęła być tylko dodatkiem do całej reszty nabijaczy kasy dla GG Network. Do niedawna było to dobitnie odczuwalne, teraz widać pewne postępy w kwestii zmniejszania dystansu dzielącego GG jako całość względem konkurencji. PodsumowanieProtokół GG i cala ta sieć, to chyba najgorsze co może być. Niestety w związku z tym, że użytkownicy GG są niereformowalni, a przy tym stanowią zdecydowaną większość wśród userów IM - chcąc nie chcąc trzeba mieć tam konto i z tego korzystać. Sieć GG jest zdecydowanie nie zalecana jako jedyny i podstawowy sposób komunikacji. No chyba, ze ktoś lubi jak mu się nagle rozmowa ze znajomym ucina i musi czekać kilka godzin na ciąg dalszy.

Spis treści: Protokoły/sieci polskie. Protokół Gadu-Gadu Protokół Tlen AQQ Protokół Stefan Inne polskie protokoły/sieci Protokoły/sieci zagraniczne. Skype protocol Microsoft Notification Protocol OSCAR protocol Jabber/XMPP Protokół YMSG Inne zagraniczne protokoły/sieci

Do zrobienia: poprawić kilka linków. Protokoły IM Temat zawiera opis najbardziej istotnych protokołów komunikacji natychmiastowej. Na początku ograniczyłem się tylko do Polski, później postaram się rozbudować opis o protokoły znane za granicą. Jako, że cześć protokołów jest nierozerwalnie połączona z siecią, w niektórych przypadkach opisywał będę właściwości całej sieci (np. stabilność czy integracja z portalami powiązanymi z operatorem w dedykowanym komunikatorze). Pominąłem sieci, z których korzystanie wymaga uiszczania jednorazowych lub okresowych opłat. Dla tych co nie wiedzą o co chodzi W komunikacji IM, wyróżnić można 3 elementy: komunikator protokół sieć Komunikator to program komputerowy pozwalający na łączenie się z daną siecią, wykorzystującą pewien protokół. Takim komunikatorem jest np. popularne Gadu-Gadu czy Skype. Za jego pomocą można się zalogować do sieci, pobrać listę kontaktów i wymieniać dane (prowadzić rozmowę) z innymi użytkownikami danej sieci. Komunikatory można podzielić na: - komunikatory dedykowane przez operatora sieci. Są to zwykle aplikacje pisane przez zespół programistów związanych z siecią, zalecane, a czasem wymagane/nakazywane do łączności w danej sieci. - klienty danej sieci. Są to aplikacje tworzone niezależnie, będące alternatywą dla komunikatorów dedykowanych, albo jedną z możliwości skorzystania z usług danej sieci. Spis darmowych komunikatorów dla systemu Windows znajduje się tutaj. Protokół (ź - wikipedia) to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia komunikacyjne w celu nawiązania łączności i wymiany danych. Dzięki temu, że połączenia z użyciem protokołów odbywają się całkowicie automatycznie, typowy użytkownik zwykle nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia i nie musi o nich nic wiedzieć. Jednym słowem, to za pomocą protokołu tekst (lub inne dane) jest odbierany, przesyłany, przetwarzany i dostarczany do użytkownika. To właściwości protokołu decydują o funkcjonalności komunikacji - czyli jakie są statusy, jaki można ustawić opis, jak długa może być wiadomość, w jaki sposób (wg jakich kryteriów) następuje wyszukiwanie i dodawanie kontaktów itd. Sieć to zespół komputerów i urządzeń, umożliwiający połączenie jednego użytkownika z innymi. Najpopularniejsze sieci IM, oprócz komunikacji, zapewniają jeszcze szereg usług mających zainteresować typowego użytkownika ich sieci IM. Do takich usług należy np. skrzynka pocztowa, portal społecznościowy, radio internetowe i inne. Przez wielu użytkowników komunikator mylony jest z siecią. Powstają sytuacje gdy użytkownik np. zdegustowany awariami serwerów sieci GG albo małą funkcjonalnością protokołu, zmienia zalecany komunikator na inny - licząc, ze to ułatwi mu komunikację i podniesie jej jakość. Niestety - aby poprawić jakość i wygodę komunikacji, poza samym komunikatorem należy dokonać jeszcze zmiany sieci/protokołu. Poniżej zestawiłem sieci/protokoły - opisałem i funkcje i uzupelniłem sugestiami czy warto zakładać tam konto (oraz namawiać do tego znajomych) czy nie.

Oficjalna strona Mirandy (en) - zawiera oficjalny addons, oraz forum dyskusyjne, które jest istną skarbnicą wiedzy dla użytkowników sprawnie władających językiem angielskim. Polska strona Mirandy (pl) - oprócz mało przydatnego portalu, zawiera największe polskie forum poświęcone tematowi komunikatora Miranda oraz dość rozbudowane (ale i nie najnowsze) FAQ. Warto wiedzieć, że obsługa forum jest dośc agresywna. Bana można dostać właściwie za wszystko (przykładowa rozmowa). Tematami zakazanymi jest polski instalator i spolszczenie. Za krytykę instalatora mogą posypać się zęby, a próby wskazania alternatywnego spolszczenia (to "oficjalne" jest nieruszane chyba z 1,5 roku), kończą się banem za spamowanie. Inny polski wortal poświęcony Mirandzie (pl) - z założenia przyjaźniejszy. Jest forum ale treści tam tyle co kot napłakał. Najbardziej strategoczne działanie - jako lektura link powyżej, jako forum gdzie zadawać pytania - link który opisuję. Miranda IM Version Information (cz - chyba, ale wszystko jest przetłumaczone na polski a gadać da sie po angielsku) - niezbędnik usera Mirandy. Coś w rodzaju portalu społecznościowego, gdzie można sprawdzić aktualność swoich wtyczek, porównać z innym użytkownikiem, pochwalić się screenym komunikatora czy wrzucić niemal niezbędny do uzyskania pomocy spis wtyczek. Ciekawostka z oficjalnego forum - linki do wtyczek i dyskusja na ich temat (en) - zwykle można tu wyczaić wersje beta danych wtyczek. Są też linki do stron znanych wtyczkopisarzy, jakby ktoś szukał źródeł, dokumentacji czy changelogów. Niemieckie wiki Mirandy (de) - niestety po niemiecku, ale wart podlinkowania ze względu na ogromny zbiór informacji dotyczących prawie każdej wtyczki. Mirror oficjalnego addonsa (en) - strona powstała po przedłużającym się okresie problemów z addonsem głównym. Warto tam czasem po pyrać, bo niektórzy twórcy mają focha do oficjalnego addonsu za awarię, i swoje zabawki publikują tylko na mirrorze. Rosyjski portal dotyczący Mirandy (ru) - można wyhaczyć ciekawe konfigi...

Opis funkcji pliku konfiguracji mirandaboot.ini (wykonany na podstawie opisu sporządzonego przez DJ Lotos dla miranda-im.pl) Plik ten jest podstawowym źródłem konfiguracji komunikatora. Dzieli się na 3 sekcje: Database, AutoExec i PluginLoader. Oto ich zastosowania: [Database] - Sekcja ta odpowiedzialna jest za podstawowe parametry konfiguracji Miranda IM i obsługi plików baz danych z profilami użytkowników. ProfileDir= - Ta opcja służy do wskazania domyślnego folderu gdzie Miranda ma poszukiwać/przechowywać bazy z danymi użytkowników. Domyślnie jest to folder gdzie znajduje się plik miranda32.exe ("."). W przypadku systemów w technologii NT/2000 można tu się posługiwać zmiennymi środowiskowymi (%APPDATA%) celem zabezpieczenia swojej bazy we własnym profilu logowania do systemu. Czyli w przypadku gdy każdy z użytkowników ma oddzielne konto i chce na nim uruchamiac swój profil Mirandy, stosuje zmienną %APPDATA% ShowProfileMgr= - Do tego klucza należy ustawienie zachowania się Mirandy podczas uruchamiania, czyli określenie czy podczas startu ma pokazywać okno managera profili/baz danych użytkowników, i tak: - never - okno nie ukaże się jeśli zostanie określony profil domyślny a ilość profili będzie większa od jeden - always - niezależnie od ilości profili zawsze będziemy pytani o wybór przy starcie - smart - (domyślnie) inteligentny system obsługi profili, uruchamia managera kiedy znajduje się więcej niż jedna baza dat profilu DefaultProfile= - Przy pomocy tego klucza możemy wskazać plik bazy, który będzie domyślnie wczytywany przy uruchamianiu Mirandy AutoCreate= - Funkcja pozwala na stworzenie profilu (o ile taki już nie istnieje) określonego w: DefaultProfile, jej stany to: yes lub no (domyślnie) [AutoExec] - Ta sekcja dotyczy obsługi i zachowania się Mirandy podczas obsługi plików autoexec_username.ini. Use= - Ta opcja odpowiedzialna jest za ładowanie danych z tekstowego pliku ini do bazy dat, i tak: - yes - automatyczne wprowadzenie danych do bazy bez wpływu na to zdarzenie użytkownika - no - wyłączony system importowania danych z plików autoexec_username.ini - prompt - ustawienie domyślne (najbezpieczniejsze, zalecane), pozwala na samodzielne zadecydowanie przez użytkownika jak Miranda ma postąpić z odnalezionym plikiem ini Glob=autoexec_*.ini (domyślnie zalecane) W tym miejscu możemy zadecydować jakie nazwy (lub ich części) będą posiadać pliki ini z danymi profilów i jak one mają być poszukiwane przez komunikator. Można się posługiwać jokerami -> "*" celem wczytywania więcej niż jednego pliku ini Safe=CLC Icons CLUI CList SkinSounds (przykładowe domyślne gałęzie) W tym kluczu określić możemy, które części drzewa zawarte w gałęzi Current user bazy dat mają zostać nie modyfikowane przy wprowadzaniu danych z pliku ini Unsafe=ICQ MSN (przykładowe domyślne gałęzie) Z kolei w tym kluczu określić możemy, które części drzewa zawarte w gałęzi Current user bazy dat mają zostać zmodyfikowane przy wprowadzaniu danych z pliku ini Warn= - Ta opcja służy do ustalenia czy podczas importowania danych z pliku ini do bazy dat użytkownik ma być ostrzegany przed wprowadzeniem danej zmiany, i tak: - all - każda zmiana w bazie jest monitowana i może zostać zatwierdzona lub odrzucona przez usera - notsafe - (domyślnie) tutaj użytkownik będzie pytany w przypadku modyfikacji danych w gałęziach bazy dat, które określono w kluczu Safe - none - przy takim ustawieniu wszystkie zmiany będą zastosowane bez możliwości ingerencji użytkownika OnCompletion= - Ten klucz decyduje o tym jak Miranda ma postąpić z już zaimportowanym plikiem ini do bazy dat, są następujące warianty: - delete - plik zostanie skasowany - recycle - (domyślnie) plik zostanie przeniesiony do folderu Kosz systemu Windows - rename - nazwa pliku zostanie przemianowana przez dodanie prefiksu określonego w kluczu RenamePrefix - leave - komunikator pozostawi plik po zaimportowaniu i będzie można go wykorzystać do zaimportowania ponownie przez inną bazę podczas następnego uruchomienia - ask - w tym przypadku ostateczna decyzja pozostawiona zostanie użytkownikowi RenamePrefix= - Tu określić można prefiks dodany do nazwy pliku ini po zaimportowaniu go do bazy dat jeśli stan opcji OnCompletion wskazuje na rename. Domyślny ciąg to: "done_" [PluginLoader] - Sekcja odpowiedzialna za ładowanie wtyczek ze startem programu AskAboutIgnoredPlugins= - Tu można określić, w jaki sposób zachowa się Miranda, w przypadku gdy któraś z wtyczek została wyłączona lub jest nieaktywma: 0 - (domyślnie) - Miranda pominie nieaktywne pluginy milczeniem i uruchomi się tylko z tymi, które są aktywne. 1 - Miranda przy starcie poinformuje o nieaktywnych wtyczkach i zapyta czy ma je załadować czy nie.

Pisząc o zaawansowanych narzędziach i wtyczkach, mam na myśli takie elementy, które maja za zadanie ingerować w bazę danych w celu poprawy błędów lub jej edycji, oraz pomagać w diagnostyce błędów występujących w programie. Część z tych narzędzi powinna być wykorzystywana świadomie, po wcześniejszym zapoznaniu się z ich działaniem, a najlepiej tylko przez zaawansowanych użytkowników. Nieprawidłowe ich użycie, może doprowadzić do uszkodzenia bazy danych Mirandy i uniemożliwić korzystanie z programu. Aplikacja dbtool.exe Jest to podstawowe narzędzie dodawane do każdej paczki Mirandy. Dbtool służy do kompaktowania wielkości bazy danych, poprzez usunięcie tzw. martwej przestrzeni, powstałej na skutek używania komunikatora. Dodatkowo dbtool jest w stanie usunąć niektóre błędy powodujące niewłaściwą pracę komunikatora. Należy korzystać tylko z tej wersji dbtoola, które jest rozprowadzana z konkretną wersją core Mirandy. Jeśli używamy wersji 0.7.7 Mirandy, to należy korzystać z tej wersji dbtool, która jest przeznaczona dla tego numerka. Nie z nowszej i nie ze starszej, tylko dokładnie z tej samej. Aktualizacja core, powinna zawsze odbywać się razem z aktualizacją dbtool. Dbtool używamy po wyłączeniu Mirandy. Plik z profilem nie może być używany przez żaden proces, inaczej dbtool nie pozwoli na podjęcie żadnych działań, informując nas o tym stosownym komunikatem. Po uruchomieniu, wyświetli się okienko jak na ilustracji 1. Klikamy "dalej" i otwiera sie nam dostęp do wyboru profilu, na którym mamy zamiar operować (ilustracja 2). W oknie jest spis wszystkich znalezionych profili, z informacjami o jego ścieżce dostępu, wielkości oraz o wielkości martwej przestrzeni, która może zostać usunięta. Widoczna na ilustracji 2 zielona ikonka ludzika, może przyjmować 3 różne kolory w zależności od stanu bazy danych: zielony: baza danych funkcjonuje prawidłowo i nie wymaga naprawy. Martwa przestrzeń jest niewielka. Działania tylko natury kosmetycznej. żółty: w bazie danych występują pewne błędy lub martwa przestrzeń ma wielkość kilkuset KB. Zalecane jest użycie narzędzia. czerwony: baza danych ma poważne błędy lub martwą przestrzeń liczoną w MB. Użycie narzędzia jest konieczne. Kliknięcie "dalej" przenosi nas do wyboru przetwarzania bazy danych (ilustracja 3). Można skorzystać z następujących opcji: Sprawdź tylko spójność danych: sprawdza czy baza danych jest prawidłowa, bez wprowadzania żadnych zmian. Utwórz kopię bezpieczeństwa: tworzy kopię bazy danych przed wprowadzeniem zmian Agresywne wyszukiwanie błędnych wpisów: skanuje całą bazę danych pod kątem błędnych wpisów. Teoretycznie zabiera więcej czasu i jest wymagana tylko w przypadku, gdy stan naszej bazy danych, oceniany jest przez narzędzie jako czerwony. Kliknięcie "dalej", przenosi do opcji czyszczenia błędnych wpisów (ilustracja 4). Można skorzystać z następujących opcji: Usuń całą historię: usuwa wszystkie wiadomości w historii wszystkich kontaktów. Oznacz wszystkie wydarzenia na przeczytane: służy do korygowania problemu, objawiającego się tym, że po rozpoczęciu rozmowy z danym kontaktem, w oknie widoczne są wszystkie wiadomości, zamiast tych z zakresu ustawionego we wtyczce do okna rozmowy. Konwertuj stare wiadomości Unicode, do UTF-8: opcja tylko dla osób, które przesiadają sie z wersji 0.6 oraz starszych, na wersje 0.7 i nowsze. Należy jej użyć tylko jeden raz, w momencie aktualizacji. Po kliknięciu "dalej" rozpoczyna sie proces naprawy bazy danych (ilustracja 5). Postęp wyświetlany jest w postaci paska a w okienku niżej podawane są informacje dotyczące wykonanych przez aplikację zadań. Po zakończeniu, klikamy "dalej" i możemy zakończyć pracę z dbtool (ilustracja 6). W tym momencie, możemy zdecydować, czy po zakończeniu pracy, Miranda zostanie uruchomiona. Kliknięcie "zakończ" kończy pracę aplikacji, klikniecie "dalej" pozwala na rozpoczęcie procesu od nowa. Typowy scenariusz naprawczy: W przypadku, gdy dbtool sygnalizuje konieczność naprawy bazy, poprzez wyświetlenie czerwonej ikonki, korzystamy z następujących opcji: Utwórz kopię bezpieczeństwa Agresywne wyszukiwanie błędnych wpisów w okienku oznaczonym jako 3 oraz: Oznacz wszystkie wydarzenia na przeczytane w okienku oznaczonym jako 4. DbEditor+ Wtyczka umożliwia manualną edycję bazy danych. Edytor przypomina "edytor rejestru" znany z systemu Windows. W rejestrze Windows, niektóre aplikacje zapisują swoje ustawienia, podobnie jest w bazie danych Mirandy. Wszelkie wtyczki zapisują swoje ustawienia właśnie tam. Analogicznie do rejestru, w dbeditor można dokonywać zmian ustawień, które są niemożliwe od strony interface komunikatora. DbEditor jest najbardziej destrukcyjną wtyczką w niepowołanych rękach i cudownym lekarstwem na większość problemów w rękach doświadczonego użytkownika. Przed wykonywaniem jakichkolwiek operacji, zalecane jest wykonanie kopii bazy danych. Wtyczka umożliwia eksport i import ustawień dla danej gałęzi lub całej bazy danych. CrashDumper Podstawowym zadaniem tej wtyczki, jest generowanie raportu dotyczącego ostatniego błędu krytycznego Mirandy. Raport generowany przez tą wtyczkę, pozwala na łatwiejsze diagnozowanie przyczyn pojawienia sie błędu. Nawet mało doświadczony użytkownik, znajdzie w nim podstawowe dane dotyczące wtyczki wywołującej błędy. Wtyczka tworzy raport w pliku tekstowym, w katalogu Profil\CrashLog\. Nazwa pliku ma nazwę w formacie crash[data][godzina]. Dodatkową funkcja wtyczki, jest automatyczne wysyłanie raportu dotyczącego wersji używanych wtyczek i core na www.miranda-vi.org, w momencie gdy zajdą jakieś zmiany w konfiguracji. Version Info Zadaniem tej wtyczki, jest generowanie raportów o wersjach używanych wtyczek oraz core Mirandy a także podstawowych danych typu wersja systemu operacyjnego czy podstawowe dane komputera. Raport jest sformatowany w taki sposób, ze umożliwia wygodne jego odczytanie po wklejeniu treści na forum. Raport z VI może pomóc forumowiczom w rozwiązaniu napotkanego problemu.

Od wersji 0.8 trzeba w celu utworzenia konta korzystać z opcji Menu -> Accounts i tam dodać konto (lub konta). Po kliknięciu w Accounts pojawi się następujące okno: Następnie klikamy w symbol zielonego plusa, umieszczony w lewym dolnym rogu. Pojawi się następujące okno: Tutaj postępujemy następująco: w polu "Enter account name" wpisujemy dowolną nazwę dla zakładanego konta. Pozycja tu wpisana nie ma żadnego znaczenia dla funkcjonowania programu. z listy "Choose the protocol type" wybieramy protokół z którego będziemy korzystać. Dla Gadu-Gadu będzie to GG, dla Jabbera JABBER itd. pole trzecie można olać. Klikamy OK. W oknie po lewej, tak jak na pierwszym zrzucie, pojawi się wybór sieci. Klikając na nich, uzyskamy dostęp do podstawowych parametrów jak UID czy Hasło. Po wypełnieniu klikamy OK. Jeśli zachodzi potrzeba konfiguracji założonego konta (ew. jego rejestracja), to wykonujemy ją w tym samym miejscu co konfiguracja sieci w wersji 0.7 i starszych (w wersji 0.8 te opcje będą aktywne dopiero po przebiciu się przez Accounts. Konfiguracja sieci GG (dotyczy wersji 0.7 i starszych) Po pierwsze, należy pamiętać o eksporcie kontaktów oryginalnego klienta GG lub dotychczas używanego komunikatora. Gadu-Gadu jest jednym z nielicznych sieci, które nie oferują przechowywania kontaktów na rosterze, dlatego przed rozpoczęciem konfiguracji proto GG w Mirandzie, należy albo wyeksportować kontakty do pliku tekstowego, albo wyeksportować je na serwer GG. Z tego co wiem, w oryginalnym kliencie, eksportu dokonuje się przez: Gadu-Gadu -> Import/Eksport -> Eksport Listy Kontaktów i tam wybiera się albo Eksport do pliku albo Eksportuj kontakty na serwer. Następnie rozłączamy się z siecią GG (na jeden numer GG, nie można się połączyć z dwóch miejsc na raz, więc trzeba o tym pamiętać, przed rozpoczęciem konfiguracji) i wchodzimy w opcje mirandy, klikając w menu "Opcje" lub korzystając ze skrótu Shift + Ctrl + O. Z drzewka opcji wybieramy Sieć -> Gadu-Gadu: W polu Numer, wpisujemy nasz numer GG, a w polu Hasło - podajemy hasło. Klikamy Zastosuj i OK. Ot i cala filozofia. Teraz należy zrestartować Mirandę (łączy się zwykle dopiero po restarcie) i ew. przepuścić w firewallu dobijającą się do sieci Mirandę. Jak już wszystko działa, to można importować kontakty: Menu -> Gadu-Gadu -> Importuj listę z serwera lub Importuj listę z pliku tekstowego. Opcje jakie oferuje wtyczka do GG, raczej nie wymagają opisów, jednak jeśli ktoś się upiera. Karta ogólne zawiera część dotyczącą obsługi konta (dane, usuwanie konta, zmiana hasła, odzyskiwanie) oraz podstawowe opcje (tylko dla przyjaciół, pokazywanie kontaktów spoza listy, sposób reakcji na wysyłany obrazek czy reakcja statusu opisowego na rozłączenie). Karta konferencja to reguły postępowania w przypadku zapraszania do konferencji, natomiast karta zaawansowane pozwala na konfigurację połączenia, wybór serwerów czy ustawienia parametrów transferu plików. Konfiguracja sieci Jabber (dotyczy wersji 0.7 i starszych) Tu nie musimy się martwić o kopię kontaktów - w sieci Jabber przechowywane są na serwerze i zawsze gotowe do użycia. Wchodzimy w opcje mirandy, klikając w menu "Opcje" lub korzystając ze skrótu Shift + Ctrl + O. Wybieramy z drzewka: Sieć -> Jabber W polu "Użytkownik", wpisujemy swoją nazwę użytkownika. W polu "Hasło", podajemy swoje hasło hasło. W polu "Serwer" wpisujemy nazwę serwera z którego korzystamy. Klikamy Zastosuj i OK. Restart Mirandy i już można korzystać z sieci Jabber. W opisie założyłem, ze ktoś ma już aktywne konta w sieci GG oraz Jabber. Kiedyś w Mirandzie był myk, polegający na tym, że Miranda nie wysyłała wiadomości do kontaktów, które nigdy nie było on-line. To taki rodzaj zabezpieczenia antyspamowego, całkowicie niesprawdzający się w naszych gadu-gadu-owych realiach, gdzie pół listy siedzi od lat na ukrytym. Obecnie to chyba nie działa, bo już dawno nie spotkałem sie z nikim panikującym, ze mu Miranda wiadomości nie wysyła. W razie gdyby były z tym problemy, należy, w momencie dodawania do listy (lub gdy już jest), należy zaznaczyć pola "zostałeś dodany" lub "wyślij prośbę o autoryzację". Wtedy Miranda traktować będzie ten kontakt jako pewny i nie bedzie robiła problemów z wysyłką wiadomości.

Praca z profilami W mirandzie można tworzyć dowolną ilość profili, o ile ktoś takiej dowolności potrzebuje. Za podstawową konfigurację uruchamiania odpowiada plik mirandaboot.ini, który omówię w dalszej części tematu. Domyślną akcją w przypadku wykrycia kilku plików profili, jest otwarcie okna z wyborem profilu (w przypadku gdy profil jest tylko jeden, Miranda uruchomi się bez pytania na tym profilu): na karcie nowy profil, jest możliwość stworzenia kolejnego profilu: Po pokazaniu się takiego okna, wystarczy zaznaczyć odpowiedni profil i kliknąć na "uruchom". Poniżej są opcje uruchamiania w trybie serwisowym. Są dostępne, o ile używane sa odpowiednie wtyczki, służące zwykle do naprawy programu w przypadku gdy nie chce się uruchomić. Okno profili, wywołać można także wciskając przy uruchamianiu klawisz Ctrl. Praca na kilku kontach W przypadku korzystania z kilku kont w systemie, aby każdy miał dostęp do do "własnej mirandy", należy dokonać odpowiedniej zmiany w pliku mirandaboot.ini. Omówię to przy okazji omawiania tego pliku. Hasło na profil, szyfrowanie danych Obecnie stosowane są dwie opcje do wyboru. Pierwsza z nich, polega na zastosowaniu sterownika bazy danych db3xSA.dll, pozwalającego na szyfrowanie bazy danych, robienie jej automatycznego backupu co jakiś czas oraz na zabezpieczenie hasłem. Należy też stosować odpowiednią wersję wersję aplikacji dbtool, dostępną w archiwum z wtyczką Druga metoda, bardzo łopatologiczna, polega na zastosowaniu wtyczki mSecure, która prosi o hasło przy każdorazowym uruchamianiu Mirandy. Problem polega na tym, że co sprytniejszy user, poradzi sobie z zabezpieczeniem w 5 minut, usuwając po prostu wtyczkę z katalogu plugins. Skróty i auto uruchamianie Miranda w związku z tym, że jest wersją bezinstalacyjną (znaczy o ile z takiej skorzystamy, bo jest jeszcze oczywiscie wersja z instalatorem), sama sobie skrótów nie porobi. Nie ma też żadnego oficjalnego sposobu na zmuszenie jej do uruchamiania się razem z systemem. Skróty trzeba stworzyć ręcznie, tak jak uczyli tego w podstawówce. Kliknąć na plik miranda32.exe, stworzyć skrót, a następnie przenieść go do folderu menu (C:\Users\[nazwa konta]\AppData\Roaming\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs - dla Vista), na pulpit lub przeciągnąć na pasek szybkiego uruchamiania. Jeśli Miranda ma startować z systemem, to trzeba taki sam skrót dodać do folderu Autostart (C:\Users\[nazwa konta]\AppData\Roaming\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Startup - w przypadku Vista/7). Odinstalowywanie Mirandy nie znajdziemy w Dodaj/Usuń programy. Jej odinstalowanie, polega na usunięciu całego folderu z programem, oraz ewentualnie folderu z profilem z C:\Users\[nazwa konta]\AppData\Roaming\Miranda - w przypadku Vista/7.

Internet pełen jest opowieści o skomplikowanej czy niemal niemożliwej konfiguracji Mirandy. Po forach dyskusyjnych chodzą plotki związane z wieloma nieudanymi podejściami do tego programu, ze ponoć ktoś zwariował w czasie próby konfiguracji, a inny umarł z głodu czy uzależnił sie od konfigurowania. Tymczasem sama konfiguracja Mirandy nie jest za nadto skomplikowana. Oczywiście typowego usera komunikatorów w stylu GG, konieczność odznaczenia kilku pól czy sam widok drzewka opcji może przyprawić o zawał serca, jednak średnio zaawansowany użytkownik komputera (tym bardziej znający angielski) nie powinien mieć z tym, żadnego problemu. Bo tak naprawdę, problem nie leży w konfiguracji (bo ta nie jest niczym kosmicznym i wygląda tak samo jak konfigurowanie jakiejkolwiek innej aplikacji) tylko w doborze odpowiednich wtyczek. Z plików version-info można wywnioskować, ze przeciętna konfiguracja liczy nie więcej jak 40 wtyczek, tymczasem na addonsach jest tego ok. 1000. Perspektywa pobrania każdej, instalacji, przetestowania i dokonania wyboru (tym bardziej, ze nawet podstawowe bajery wymagają nieraz wtyczki), odstrasza nawet najbardziej zatwardziałego miłośnika dostosowywania aplikacji do swoich potrzeb. Dlatego zamiast łopatologicznie tłumaczyć co po kolei zaznaczać, postaram się wypisać i omówić stosowane przeze mnie rozszerzenia. Po skorzystaniu z tego opisu, ew. dołożenie czegoś od siebie nie powinno nikogo przerosnąć. Opcje MirandyW wersji 0.7 wniesiono do konfiguracji ciekawe ułatwienie. Nad drzewkiem opcji, znajduje się rozwijane menu, za pomocą którego można dokonać filtracji dostępnych opcji tylko do danej wtyczki. W wersji 0.8, posunięto się jeszcze dalej i dodano wyszukiwarkę. Wystarczy wpisać poszukiwaną opcję, a widok drzewka ograniczy się tylko do tych pozycji, które mają w ustawieniach nazwę tej opcji. Wybór wtyczekPodstawowa paczka, zawiera następujące rozszerzenia: advaimg.dll - rozszerzenie odpowiedzialne za przetwarzanie grafik. Aim.dll; chat.dll; GG.dll; ICQ.dll; IRC.dll; jabber.dll, msn.dll; Yahoo.dll - rozszerzenia odpowiedzialne za obsługę odpowiednich protokołów komunikacji. Jak sama nazwa wskazuje, w standardzie mamy obsługę AIM, chat, Gadu-Gadu, ICQ, XMPP/Jabber, MSN i Yahoo. avs.dll - rozszerzenie odpowiedzialne za wyświetlanie awatarów. clist_classic.dll - podstawowa lista kontaktów. dbx_mapp.dll - sterownik bazy danych. import.dll - rozszerzenie odpowiedzialne za import kontaktów i wiadomości z serwera ICQ. srmm.dll - podstawowe okno rozmowy. Jest to niezbędne minimum komunikacyjne. Całość (z obsługą 8 protokołów) zajmuje 3,6 MB, po przystosowaniu tylko do obsługi Gadu, wielkość zmniejszy się do 1,7 MB. Oczywiście taki miniaturowy pakiet, nie pozwoli na wyświetlanie opisów pod kontaktami, skinowanie czy inne bajery znane z popularnych komunikatorów. Aby osiągnąć oczekiwany efekt, należy nieco uzupełnić folder plugins, dodatkowymi rozszerzeniami. Na początek, proponuję usunąć zbędne protokoły komunikacyjne. Operacji dokonujemy poprzez usunięcie z katalogu plugins, zbędnych plików rozszerzeń odpowiedzialnych za protokoły. Dzięki temu, po pierwszym uruchomieniu, nie będziemy zawaleni okienkami z prośbą o wpisanie identyfikatorów i haseł do sieci, z których nigdy w życiu nie korzystaliśmy. Następnie, o ile ktoś nie widzi siebie w obsłudze aplikacji w języku angielskim, można pobrać spolszczenie. Najbardziej aktualne, to langepack stworzony silami ochotników z wortalu Miranda.komunikatory.pl. Do pobrania tutaj. Wypakowany z archiwum plik langpack_polish.txt, umieszczamy w głównym folderze Mirandy. Spolszczenie nie jest idealne i ma wiele błędów. Daje się tym bardziej we znaki im korzystamy z większej ilości rozszerzeń. Bardziej egzotyczne rozszerzenie = większa szansa, że nie będzie przetłumaczone. Po spolszczeniu, można już uruchomić program. Rozpocznie się procedura tworzenia nowego profilu (raczej nie wymagająca komentarza), po której program zostanie uruchomiony. To co ukarze się zaraz po uruchomieniu, nastroi optymistycznie jedynie miłośników skrajnego minimalizmu... przed lubującymi się w wodotryskach, droga jeszcze daleka. Polskiego usera, zainteresuje pewnie obsługa polskich protokołów. Poza standardowym GG, jest jeszcze plugin pozwalający na korzystanie z sieci Tlen (ANSI/Unicode). Można zapomnieć o AQQ, Stefanie czy innych wynalazkach - obsługa tych protokołów, ze względu na małą popularność nigdy nie była rozwijana. Co do reszty gadżetów:1. Porządna lista kontaktów, czyli taka skinowana, z opisami pod kontaktami, avatarami i innymi bajerami. Najbardziej rozbudowana, zasobożerna i ociekająca z opcji to Modern Contact List (download). Jest to również najbardziej popularna i aktywnie rozwijana lista kontaktów. Tą listę, polecił bym początkującemu userowi, gdyż support jest tak samo dobry, jak zainteresowanie grafików. Na addonsie jest ponad 200 skinów do tej listy kontaktów. Inną propozycją, jest Nicer Contact List, będąca czymś pośrednim między Modern a Classic. Na addonsie jednak, przy tej wtyczce jest adnotacja aby nie stosować z najnowsza Mirandą, dlatego powstrzymam się od linkowania. W becie 0.8 jest dodatek w postaci tej listy, więc do tematu wrócimy później. Nowa lista kontaktów zastępuje starą, więc wtyczki stosujemy wymiennie... czyli wywalamy clist_classic.dll a wklejamy clist_modern.dll. 2. Bardziej rozbudowane okno rozmowy. Wtyczka niezbędna, w momencie gdy chcemy korzystać z rozmów w kartach, ze skórkowania loga rozmowy, emotikon czy w ogóle - gdy chcemy w jakikolwiek sposób dostosować okno rozmowy. Do wyboru jest kilka różnych wersji, z czego najbardziej popularne są Scrivier (ANSI/Unicode) i TabSRMM. Scrivier to w miarę lekka i szybka wtyczka, przygotowana przez polskiego użytkownika the_leech. Charakteryzuje się podstawową (dla niektórych wystarczająca) konfiguralnością, znaną z konkurencyjnych komunikatorów IM. Właśnie tę wtyczkę, polecałbym początkującym użytkownikom. Alternatywą jest TabSRMM, który to jest prawdziwym, ciężkim kombajnem, wyposażonym praktycznie we wszystko co można sobie zażyczyć od okna rozmowy. Wtyczki nie radziłbym brać początkującemu, gdyż ilość opcji może odstraszyć, a konfiguracja jest konieczna chociażby z powodu wbudowanych modułów (dość cienkich) do powiadamiania o zdarzeniach czy własnego IEView, które może nie zgadzać się z alternatywnymi wtyczkami, instalowanymi tylko do tych celów. Wtyczki zastępują domyślną srmm.dll. 3. Miranda ma w core, wbudowany edytor menu kontekstowego, który dostępny jest z poziomu opcji aplikacji. Stosując wtyczkę ContactsMenuItemEx można dodatkowo poszerzyć jego funkcjonalność o kilka niedostępnych standardowo pozycji. Wtyczka raczej mało przydatna początkującemu, a i zaawansowanemu przyda się dopiero w momencie gdy będzie korzystał z bardziej wyrafinowanych od GG protokołów. 4. Funkcją której często zazdroszczą userom Mirandy, użytkownicy innych komunikatorów, jest funkcja pokazywania wersji i rodzaju klienta używanego przez rozmówcę. Odpowiada za to wtyczka Fingerprint. Oczywiście userom korzystającym z naszych polskich protokołów, wiele korzyści ona nie przyniesie. Zarówno GG i jak Tlen nie informują o rodzaju klienta a jedynie o jego wersji (w przypadku Tlena jest to chyba nawet jeszcze inaczej). Także dla kontaktów GG, dodatek jest bezużyteczny, bo będzie zawsze informował, ze kontakt korzysta z klienta Gadu-Gadu w pewnej wersji (np. 7.7), podczas, gdy klientem może być dowolny inny program, tylko podający sie za oryginalne GG. 5. Możliwość przesyłania plików na serwer FTP z poziomu komunikatora, to często spotykana i ostatnio pożądana funkcja dobrego komunikatora. W Mirandzie odpowiada za to plugin FTP File . Osobiście polecam modyfikację tej wtyczki w postaci FTP File YM (Yahoo Mods) (ANSI/Unicode). Wtyczka pozwala na zdefiniowanie kilku serwerów oraz ich dowolny wybór w trakcie wysyłania pliku. Po przesłaniu pliku, generowany jest link do niego, który może być automatycznie lub ręcznie przesłany do kontaktu. 6. Jedną z podstawowych funkcji komunikatora, jest historia rozmów. Miranda w standardzie ma bardzo ubogą obsługę historii. Sytuację zmienia wtyczka History++, pozwalająca na dość kompleksową obsługę historii rozmów, włącznie z wyszukiwaniem po kryteriach, zakładkami czy importem do pliku tekstowego. Historia działa oddzielnie dla każdego kontaktu, co dla niektórych może być zaskoczeniem i początkowo utrudniać posługiwanie się narzędziem. 7. History Sweeper +, to wtyczka niezbędna dla osób chcących utrzymać porządek w historii rozmów, poprzez regularne jej czyszczenie wg. okreslonych kryteriów. 8. Dla estetów przydatną wtyczką, będzie IEView, umożliwiający formatowanie tekstu z wykorzystaniem silnika Trident Internet Explorera. Wykorzystanie kontrolki MSHTML zamiast RichEdit pozwala wzbogacić tekst w elementy graficzne, np. wstawić animowane emotikony, dodać grafikę jako tło okna komunikatów, a nawet w pełni zindywidualizować wygląd okna z wykorzystaniem zewnętrznych stylów CSS czy szablonów HTML. W jednym zdaniu - pozwala to na skinowanie loga rozmowy. 9. Dla osób korzystających z wielu protokołów, z których nie każdy ma możliwość przechowywania kontaktów czy historii na rosterze, przydatnym dodatkiem będzie mcontacts. Wtyczka pozwala na import/eksport kontaktów oraz historii. Z tego co widzę, wtyczka nie jest już rozwijana i w przyszłości może sprawiać problemy. Używana przeze mnie wersja, ostatnią aktualizację miała prawie 5 lat temu, jednak działa bezproblemowo. 10. Z wtyczek powiadamiaczy, warto wspomnieć o Message Notify, czyli dodatku informującym w popup'ie o nowej wiadomości, wyświetlając przy tym jej treść. W Polsce, funkcja znana przede wszystkim z komunikatora Konnekt. Kolejnym dodatkiem jest NewEventNotify, która jak sama nazwa wskazuje, służy do powiadamiania o nowym zdarzeniu (plik, URL czy informacje sieciowe). NewStatusNotify będzie informować o zmienie statusów kontaktów a Status Message Change notify poinformuje o zmianie statusu opisowego. 11. MetaContacts Plugin - to niezbędny dodatek dla osób korzystających z wielu protokołów, dodatkowo chcących utrzymać porządek na swojej liście kontaktów. Wtyczka pozwala na łączenie kilku kontaktów, w jeden kontakt. Czyli jeśli mamy tą samą osobę bod dwoma numerkami (lub identyfikatorami np. GG i Tlen), to możemy połączyć ją w jeden kontakt, oszczędzając tym samym scroola myszki... 12. Popup Plus, jest sterownikiem dla wtyczek powiadamiających w formie popup. Skromniejszym dodatkiem, pełniącym tą sama funkcję, jest wtyczka YAPP. 13. O automatyczną zmianę statusu, zadba Smart Auto Away. Wzbogaca ona funkcję automatycznej zmiany, zaimplantowaną w core programu. 14. Last Seen Plugin, służy do informowania o ostatniej aktywności danego kontaktu... znaczy pokazuje on, kiedy dany kontakt był on-line po raz ostatni. Modyfikacji tej wtyczki jest cała masa... ja używam tej. 15. Odkąd nastąpił wzrost popularności komunikatorów Konnekt i AQQ, pożądaną opcją (a dla niektórych niezbędną), jest wysyłanie zrzutów, lub fragmentów zrzutu ekranów. Od jakiegoś czasu nie korzystam właściwie z tej opcji (mam fajniejsze narzędzia do robienia zrzutu a i serwer FTP jest lepszym pomysłem niż transfer pliku) ale jakby ktoś chciał... wtyczka nazywa się Send Screenshot. nie jest to zbyt intuicyjne narzędzie, w dodatku dość kapryśne. Jednak jak ktoś często bawi się w wysyłanie screenów wszystkiego, to pewnie zainteresowany będzie możliwością wysłania obrazu na serer FTP czy Imageshark. 16. Bardziej zaawansowani użytkownicy z pewnością zainteresują się "automatyczną sekretarką" wysyłającą dodatkowe info do userów, którym nie wystarczy sam status do tego aby zorientować się, że nie możemy teraz rozmawiać. Innymi słowy, to rodzaj bota, który odpowiada na wiadomości userów. Do pobrania: Simple Auto Replier. 17. SimpleAway jest wtyczką pozwalającą na ustawianie opisów, ale w nieco bardziej zaawansowanej formie niż wbudowana w core funkcjonalność. 18. Dla tych, dla których rozmowa nie istnieje bez emotikon, przygotowano wtyczkę SmilleyAdd (ANSI/Unicode). Wtyczka obsługuje animowane emotikony, a w bazie takowych na addonsie jest nawet port uwielbianych (chociaż nie wiem dlaczego) emot od GG 7. 19. Za sprawdzanie pisowni w Mirandzie, odpowiada wtyczka Spell Checker (ANSI/Unicode). Podkreśla na bieżąco błędy w pisowni, na tej samej zasadzie co Firefox. Wtyczka dopiero się rozkręci, w momencie gdy GG dotrzyma słowa i w wersji 8.0 zaimplantuje sprawdzanie pisowni. 20. Użytkownicy sieci GG i ICQ (oraz innych protokołów o numerkowych identyfikatorach), docenią zabezpieczenie antyspamowe. Ja używam wtyczki StopSpam, ale koneserzy mogą wyposażyć się w istną antyspamową fortecę czyli Spam Filter. Osobiście nie uważam, żeby Spam Filter był konieczny. StopSpam, radzi sobie doskonale z blokowaniem spam botów szalejących po GG i ICQ. Każdy kontakt z poza listy, zanim otrzymamy od niego wiadomość, musi przepisać i wysłać odpowiedni, zdefiniowany przez nas tekst. Dopiero po poprawnym przepisaniu, wiadomości zaczyna do nas dochodzić (łącznie z tą, napisaną przed reakcją anty-spamu). 21. Żadna z list kontaktów w Mirandzie, nie oferuje podglądu tzw. opisów pionowych. Jest to jasno i wyraźnie umotywowane i nie wymaga w tym momencie komentarza. Aby zobaczyć twory naszych kontaktów, wystarcz skorzystać z jednej z wtyczek wyświetlających "baloniki" (podpowiedzi) po najechaniu na dany kontakt. Oprócz opisów, balonik taki jest w stanie wyświetlić znacznie więcej - np. avatar, wersję klienta (potrzebny Fingerprint), datę urodzenia, UIN, nick itp. Ja polecam wtyczkę Tipper YM (Yahoo Mods) (ANSI/Unicode). Jest to chyba najbardziej konfigurowalna i aktualna wtyczka do baloników. 22. Jeżeli komukolwiek nie wystarczą i tak już rozbudowane informacje o kontakcie dostępne standardowo w Mirandzie, to może je rozszerzyć wtyczką UserinfoEx (ANSI/Unicode). Te wtyczka to ogromna baza danych, która dodatkowo może przypominać o rocznicach czy urodzinach danego kontaktu. Jest możliwy import/export do .xml; .ini; .vcf. 23. O aktualność Mirandy i jej komponentów, dbać może na życzenie lub automatycznie wtyczka Updater (ANSI/Unicode). Ostatnio postanowiłem zrobić małe przemeblowanie i wtyczkę Status Message Change notify (dosć dawno nie aktualizowaną), zastąpić parę History Events (ANSI/Unicode) oraz History Keeper (ANSI/Unicode). Wtyczkę SMCN trzymałem z dwóch powodów: 1. informowała w popupach o zmianie statusów opisowych kontaktów, 2. oferowała w menu kontaktu opcję "otwórz URL z opisu kontaktu". Drugą funkcję, zastąpiła najnowsza wersja SimpleAway, a z pierwszą doskonale radzi sobie opisywany tutaj duet. History Events, odpowiada za zapis określonych zdarzeń do historii natomiast History Keeper - wyświetla te zdarzenia w popupach. Dodatkowym plusem jest fakt, że sposób wyświetlania informacji przez History Keeper można dowolnie edytować. Przy okazji poleciała wtyczka NewEventNotify, pełniąca dotychczas rolę powiadamiacza o niektórych zdarzeniach. To oczywiście tylko moje propozycje i z biegiem czasu podane pozycje można zastąpić swoimi faworytami. Łatwo zauważyć, że część wtyczek jest już dość stara i z przyszłymi wersjami może działać coraz gorzej. Zapewne są jakieś aktualizacje czy mody, ale ja wyznaję zasadę, że skoro działa i funkcję spełnia, to po co psuć. Także zmieniał będę dopiero jak któraś z wtyczek rozkraczy się na amen. Zbiór ten to zaspokaja podstawowe wymagania dotyczące dobrego komunikatora IM jakichś 90 % użytkowników. Jak ktoś chce jakieś radia, czytniki RSS czy możliwość obsługi z linii komend - to niech szuka na własną rękę. Po przebrnięciu przez konfigurację (a wieeeeele kart ustawień trzeba przeczytać i przemyśleć) wyszukanie czego trzeba nie będzie stanowić żadnego problemu. Przy czym do poszukiwania wtyczek, polecam bez instalacyjny program WhatsUp.NET. Poradzi on sobie z wyszukiwaniem znacznie lepiej niż wybrakowana szukajka dostępna na Addonsie.

Na podstawową paczkę, pobieraną ze strony głównej składają się następujące pliki i foldery: Icons - folder zawierający ikony używane przez aplikację i jej komponenty. Domyślnie, znajdują się tam paczki ikon standardowo obsługiwanych protokołów (AIM, ICQ, IRC, Jabber, MSN, Yahoo, ICQ). Plugins - folder zawierający rozszerzenia aplikacji w postaci plików .dll. dbtool.exe - jest to niewielka aplikacja, służąca do naprawy i konserwacji bazy danych (profilu użytkownika) Mirandy. miranda32.exe - jak sama nazwa wskazuje - aplikacja Miranda. mirandaboot.ini - jest to plik zawierający podstawowe ustawienia konfiguracyjne readme.txt - typowy plik "przeczytaj mnie" zawierający informacje dotyczące licencji, wydania oraz wprowadzonych zmian. Plik można usunąć. winssl.dll - biblioteka umożliwiająca szyfrowanie rozmów. Szyfrowanie rozmów, polega na zaszyfrowaniu przesyłanej treści, tak aby była ona niemożliwa do odczytania przez ew. osobą podsłuchująca. Szyfrowanie jest obsługiwane przez większość nowoczesnych protokołów (GG tego nie obsługuje). zlib.dll - biblioteka służąca do kompresji danych. Dodatkowe foldery.W trakcie używania i rozbudowywania Mirandy, w jej głównym katalogu tworzyć będziemy dodatkowe foldery, niezbędne do funkcjonowania nowych rozszerzeń. Jakie to foldery? Przede wszystkim, po pierwszym uruchomieniu utworzy się folder Profil, z naszymi ustawieniami. Reszta zależy od konkretnego rozszerzenia. Zwykle w archiwum rozszerzenia mamy zbiór folderów. Wystarczy odtworzyć ten "zbiór" w katalogu głównym Mirandy. Przykładowo archiwum z rozszerzeniem SmilleyAdd zawiera foldery: docs plugins smilleys Docs - folder zawiera dokumentację wtyczki. Jest ona całkowicie zbędna do pracy Mirandzie, dlatego nie należy go kopiować. Plugins - łatwo zauważyć, że folder o tej samej nazwie, występuje tez w katalogu głównym Mirandy. Interesuje nas w takim razie jego zawartość. Znajduje się tam plik smileyadd.dll - jest to właściwe rozszerzenie, które kopiujemy do folderu Plugins naszej Mirandy. Smileys - tego folderu nie ma, więc kopiujemy całość do katalogu głównego Mirandy. W przypadku jakichkolwiek uaktualnień czy rozbudowy, interesuje nas tylko zawartość folderów, bo to ją kopiujemy/nadpisujemy w katalogu Mirandy. Foldery w archiwach rozszerzeń, mają za zadanie wskazać nam do których folderów należy skopiować pobraną zawartość. Czyli w jednym zdaniu: zawartość folderów - przenosimy zawsze do folderu z Mirandą foldery - kopiujemy tylko wtedy, gdy jeszcze ich tam nie ma. Piszę o tym, bo zdarzały się osoby, które w momencie aktualizacji Mirandy kopiowały cały nowy folder Plugins i nadpisywały nim istniejący folder w swojej Mirandzie (przez co traciły swoje poprzednie rozszerzenia). UWAGA - w przypadku migracji na wersję 0.8, zostaną zmienione ścieżki avatarów on-line, dla protokołów je obsługujących (Tlen, ICQ, MSN, Jabber. GG tego nie ma, tam avatary importowane są z serwisu MojaGeneracja). Z tego powodu, nie będą wyświetlane avatary, które nie były przypisane na sztywno (off-line), tylko wyświetlały się z vCard. Poprzednia lokalizacja avatarów (podano dla Jabbera): Profil/Jabber Lokalizacja avatarów od wersji 0.8: Profil/Profiles/[twoja_nazwa_konta]/AvatarCache/Jabber Należy przenieść zawartość folderu Jabber do nowej lokalizacji. Dla pozostałych proto, ścieżka jest taka sama (zmienia się tylko końcowy folder).

W sieci istnieje kilkaset różnych wersji paczek, zawierających gotową do pracy skonfigurowaną Mirandę. Jedne z nich są godne polecanie - inne wręcz przeciwnie. Najlepszym rozwiązaniem, jest pobrać podstawową wersje Mirandy, z jej strony domowej. W zależności od wersji posiadanego systemu operacyjnego Windows, klikamy na hiperłącze oznaczone jako 1 lub jako 2. Linki te spowodują rozpoczęcie pobierania podstawowej wersji Mirandy, w formie instalatora .exe, który wypakuje aplikację we wskazanym miejscu i utworzy do niej odpowiednie skróty. Miranda jest w pełni mobilna, zatem możemy też pokusić się o wersję bez-instalacyjną, spakowaną w archiwum .zip. Aby tego dokonać, klikamy w hiperłącze oznaczone jako 3. Ta wersja, jest szczególnie wygodna, w momencie gdy chcemy dokonać aktualizacji do najnowszej wydania. Po kliknięciu, zostaniemy przeniesieni na stronę sourceforge.net a tam ujrzymy następujący widok: Nas interesują tylko pliki: miranda-im-v0.7.14-ansi.zip (oznaczone jako 1) miranda-im-v0.7.14-unicode.zip (oznaczone jako 2) Oczywiście wraz z kolejnymi wersjami, będą się zmieniać numery wersji... z 0.7.14 na inne. Piszę to, bo niżej dostępne są też archiwalne wersje Mirandy. Użytkownicy systemów Windows 95, 98 lub ME powinni pobrać plik oznaczony jako 1 (wersja ANSI). Użytkownicy systemów Windows NT, 2000, XP, Vista - plik oznaczony jako 2 (Unicode). ANSI i Unicode, to wersje różniące się kodowaniem znaków. Wersję oznaczoną jako 1, można używać na Windowsach 2000, XP i Vista, ale zalecany jest taki dobór wersji do systemów, jaki przedstawiłem powyżej. UWAGAMiranda przy pierwszym uruchomieniu, może dopominać się o pewne pliki bibliotek, sygnalizując to błędem o braku plików MSVCP71.dll oraz msvcr71.dll. Pliki te można bez problemu znaleźć w Google, pobrać za darmo i skopiować do folderu głównego z Mirandą. Co to za wersje "nightly" czy "Development Builds"Wersje nightly to inaczej wersje testowe. Przeznaczone są one głownie dla testerów, którzy mają znaleźć i zgłosić twórcom jak najwięcej błędów, zanim Ci opublikują wersje stabilne (do użytku dla wszystkich). Wersje testowe, są często polecane przez użytkowników ze względu na fakt iż najnowsze, testowe wersje wtyczek, tworzone są właśnie pod te wydania. Jednak używanie wersji testowych, to już wyższa szkoła jazdy. Za względu na większą ilość błędów oraz często pojawiające sie problemy ze stabilnością, nie zaleca się używania wersji nightly przez osoby rozpoczynające dopiero przygodę z Mirandą.

Miranda Instant Messenger to elastyczny multikomunikator internetowy, będący na licencji open source, przeznaczony dla systemów Microsoft Windows. To co wyróżnia go na tle innych komunikatorów, to: otwartość. Miranda nie jest w posiadaniu firm komercyjnych, co gwarantuje, ze nigdy nie spotkasz się z problemami usuwania natrętnych reklam z okna komunikatora czy okna rozmowy. Ich tam po prostu nigdy nie było i nie będzie. Nie ma się też co martwić, że komunikator zostanie porzucony przez twórców. Jako otwarty projekt rozwijany przez userów z całego świata, właściwie nie ma takiej możliwości. elastyczność. To od Ciebie zależy jak będzie wyglądać Twoja Miranda. Podstawowa paczka zawiera jedynie pliki niezbędne do podstawowego funkcjonowania programu. Miranda może przybrać postać malutkiego narzędzia, które może być przechowywane nawet na dyskietce ale równie dobrze może stać się kombajnem z obsługą większości protokołów, oraz funkcji znanych z innych komunikatorów (włącznie z radiem czy grami). powściągliwość w konsumpcji zasobów systemowych. Podstawowa wersja Mirandy zadowala się 0,5 MB RAM, więc można jej używać nawet na bardzo słabych komputerach. Rozbudowane wersje, rzadko przekraczają 15 - 20 MB RAM. mobilność. Miranda jest w pełni mobilna, więc swoją wersje możesz skopiować na pendrive i używać w dowolnym miejscu. Co zapewnia podstawowa paczka? Podstawowa paczka stanowi dopiero jakby fundament do budowy komunikatora, co nie znaczy, ze nie działa. Korzystając z podstawowej paczki mamy do dyspozycji: obsługę protokołów (sieci) AIM, GG, ICQ, Jabber, MSN, Yahoo a także mozliwosć prowadzenia rozmowy na Czacie. obsługę avatarów, czyli małych obrazków ustawionych jako graficzna wizytówka, przez użytkowników. W podstawowej wersji, awatar pojawia się tylko w oknie rozmowy. listę kontaktów z grupowaniem kontaktów, możliwością zmiany czcionki i podstawową edycją jej (listy) wyglądu. Podstawowa paczka nie obsługuje opisów pod kontaktami ani avatarów na liście kontaktów. możliwość importowania i eksportowania listy kontaktów do pliku możliwość rozmowy w oknie bez obsługi kart ani stylów graficznych. Standardowo działa powiadamianie o aktywności rozmówcy. możliwość przypisania dźwięków do konkretnych zdarzeń możliwość ustawienia widoczności dla wybranego kontaktu możliwość ignorowania niektórych lub wszystkich zdarzeń wybranego kontaktu przesyłanie plików prowadzenie rozmów szyfrowanych I to własciwie wszystko co oferuje ten program w podstawowej konfiguracji. Pozostałe funkcje można uzyskać przez stosowanie odpowiednich wtyczek. Dlaczego nie ma Mirandy na Linuksa?Z dwóch powodów: 1. Nikomu nie chciało sie takiej wersji zrobić 2. Taka wersja nie miałaby sensu, bo siła Mirandy tkwi we wtyczkach. Jest raczej niewielka szansa, ze twórcy wtyczek zaczęliby tworzyć wersje na inne systemy. Dlaczego skoro Miranda jest taka dobra, to w testach przeprowadzonych przez gazety komputerowe zawsze jest na ostatnim miejscu?Wynika to z kilku powodów: 1. Dość często wyniki takich testów są już redaktorom znane/narzucone jeszcze przed rozpoczęciem testu. 2. Poznanie i skonfigurowanie Mirandy trwa znacznie dłużej niż czas przeznaczony na jej testowanie. Redaktorzy po prostu nie dali rady dotrzeć do wszystkich funkcji. 3. Niesprzyjające kryteria testów. Miranda jest dość skomplikowanym narzędziem, przeznaczonym bardziej dla zaawansowanych użytkowników. Testy przeprowadzane są zwykle z uwzględnieniem gustów początkujących userów, dlatego ocenia się ją pod kątem prostoty obsługi, czy posiadania dość nieraz dziwacznych funkcji znanych jedynie z najpopularniejszego komunikatora. 4. Co tu dużo mówić - ignorancja testerów. Czasem nawet nie wiedza, ze dana funkcja jest, z tym że uzyskiwana przez wtyczkę. Miranda wymaga konfiguracji i poświęcenia sporej ilości czasu na dostosowanie do własnych potrzeb, dlatego często tylko po uruchomieniu podstawowej paczki i zobaczeniu małej ilości opcji użytkownik się zniechęca i rezygnuje z tego komunikatora.

Miranda IM Czym jest Miranda Instalacja - która wersję wybrać Rozmieszczenie plików i folderów, oraz ich znaczenie w MirandaIM Konfiguracja Praca z profilami, skróty, auto uruchamianie, deinstalacja Konfiguracja protokołów Gadu-Gadu i Jabber Zaawansowane narzędzia i wtyczki do Mirandy Opis funkcji pliku konfiguracji mirandaboot.ini Strony przydatne użytkownikowi Mirandy