Partycja rozruchowa na złym dysku

[kacper6768]

Gdyby do komputera były podpięte 2 dyski twarde, jeden SSD na Windowsa 10 i drugi HDD na dane i gdyby na dysku SSD zainstalował się normalnie system ale na dysku HDD zainstalowałaby się partycja rozruchowa do Windowsa 10 zamiast na dysku SSD to czy dałoby się ją przenieść. Najlepiej zapobiegać takim sytuacjom i odłączać dysk HDD podczas instalacji Windowsa ale co wtedy gdyby się już tak zrobiło?

Gdzie by się utworzyła partycja rozruchowa gdyby był tylko 1 dysk już spartycjonowany. Gdyby na pierwszej partycji C: był już zainstalowany Windows XP i druga partycja D: była przygotowana na Windowsa 10 i brakowało niezalokowanego miejsca do utworzenia partycji rozruchowej? Czy wtedy Windows 10 użyłby partycji C: z Windows XP jako partycji systemowej i dodał do niej pliki rozruchowe?

[Illidan]

Jeśli brakuje miejsca na dysku na partycje rozruchowa, to system pliki rozruchowe wrzuca w istniejącej partycje, tam gdzie jest miejsce. Normalnie tych plików nie zobaczysz, są one ukryte, aby je zobaczyć musisz włączyć w Windows pokazywanie ukrytych plików. Ale wtedy ostrożnie, usunięcie takich plików może spowodować problemy z działaniem Windows czy jego uruchomieniem.

[maggreg]

Pliki rozruchowe da się utworzyć post factum, służy do tego wbudowana w system komenda"

 bcdboot c:\windows /s h: /f UEFI

Prosta w użyciu, wystarczy odpalić linię komend z uprawnieniem administracyjnym.

 

Trudniej może być wypełnić warunki brzegowe, zależnie od producenta (biosu) może być wymagany konkretny typ partycji (odpowiednie tagi) a nawet odpowiednie jej umiejscowienie.

W standardowym scenariuszu partycja rozruchowa jest pierwszą na dysku, druga jest MSR (nigdy nie spotkałem sytuacji w której brak tej partycji stanowiłby problem) trzecia partycja windowsa.

Przy czym nie chodzi tu o fizyczne położenie ale o kolejność wpisów w tablicy (w 99% przypadków się pokryją ale nie jest to regułą).

W najprostszym scenariuszu tworzysz sobie partycję na końcu dysku, dobrze jeżeli będzie to partycja w formacie FAT32 (choć nowoczesne biosy poradzą sobie i z NTFS) i wydajesz powyższą komendę gdzie:

c:\windows - to ścieżka zainstalowanego folderu z systemem

h: - litera pod którą zamontowano tę partycję

W większości nowoczesnych systemów wystarczy teraz podczas uruchamiania - jeden raz - wymusić rozruch z nowej konfiguracji i wystarczy.

 

W trudniejszych scenariuszach - partycja musi być sformatowana w FAT32 i z pomocą narzędzia diskpart należ y ustawić dla niej odpowiednie atrybuty:

sel vol 2 
set id=c12a7328-f81f-11d2-ba4b-00a0c93ec93b
gpt attributes=0x8000000000000001

 

oczywiście podajemy właściwy dla naszej konfiguracji nr wolumenu, można tez wybrać partycję.

 

Czasami trzeba ręcznie z poziomu biosu wybrać utworzoną konfigurację (wskazać właściwy plik bootx64.efi).

 

W najgorszym scenariuszu możemy trafić na sprzęt w którym partycja rozruchowa musi być na początku dysku, wtedy czeka zabawa z przesuwaniem partycji, itd., tutaj raczej nie zachodzi, system potrafi się uruchomić z konfiguracji rozruchowej na innym dysku.

 

pzdr

 

[kacper6768]

W dniu 23.10.2023 o 11:24, maggreg napisał(a):

Pliki rozruchowe da się utworzyć post factum, służy do tego wbudowana w system komenda"

 bcdboot c:\windows /s h: /f UEFI

Prosta w użyciu, wystarczy odpalić linię komend z uprawnieniem administracyjnym.

Czy do tej komendy ma znaczenie czy Windows jest zainstalowany na partycji MBR czy GPT?

[maggreg]

I tak i nie.

Tzn. jeżeli dysk jest w MBR to można przypuszczać że rozruch mamy ustawiony na bios.

Akurat sama komenda może pozwolić na obejście ww. filozofii i rozruch efi z dysku MBR ale tutaj znów mogą się wtrącić ograniczenia samego sprzętu/bios.

Natomiast dla poprawnej instalacji bez obsługi efi di la dysku MBR komenda wyglądałaby tak:

bcdboot c:\windows /s h: /f

Również parametry diskparta byłyby inne, w takiej sytuacji należałoby ustawić partycji botującej tzw. "bit aktywnej", warto ją też ukryć.

Tutaj odsyłam do innych opisów, nie pamiętam już z głowy jaki id miała partycja fa32 hidden.

 

pzdr